Hayırlı Cumalar Ayşenur Abla!

Hepinize hayırlı bir gün diliyorum arkadaşlar. Geçmiş ve gelecek kandiliniz mübarek olsun. Allah'a emanet olun! Hadi bakalım, hayırlı cumalar...
"Ne oluyoruz be!" dediğinizi duyuyorum.
Bir şey olduğu yok, üstünüze alınmayın! Sadece Ayşenur Arslan'ı kudurtmaya çalışıyorum! 
İsmi yabancı geldiyse hatırlatayım.
CHP'lilere ve Gezi eylemcilerine, "Bu iktidarı devirmek için gerekirse PKK gibi silahlanalım" diyen bir abla vardı ya hani.
Hah işte, ondan bahsediyorum.
Kendisi katıldığı bir televizyon programında, "Bu ülke insanının dili değişti. Televizyon programı yapanlar 'Hayırlı cumalar' diye başlıyorlar mesela cuma günleri programa. Cumanın kutsal bir gün olduğunu zannederek. Cuma günü kutsal bir gün falan değil, eskiden cumaları topluca, beraber olunurmuş, tatil niyetine. Bu kadar şuur kaybına uğradık artık" demiş de...
Dikkat ederseniz, sadece "Bir televizyon programına katılmış" diyorum. Nevşin Mengü'nün programına katıldığını falan söylemiyorum, görüyorsunuz.
Gerek yok!
Maazallah, avukat kardeşiyle bir olup polise attıkları gibi bana da iftira falan atarlar, neme lazım di mi?
Biz Ayşenur Arslan'dan devam edelim en iyisi...
Ablamız 'cuma'dan bahsederken, "Cuma günü kutsal bir gün falan değil, eskiden cumaları topluca, beraber olunurmuş, tatil niyetine" demiş ya hani.
İşte ben o cumaları çok özlüyorum.
Ne güzel cumalardı be!.. 
Ormanda, parkta, deniz kenarında gezmek yerine camilerde toplanırdık. 
Babam enteresan bir imamdı. 
Herkesi ezan okuyarak cuma tatili için camiye çağırırdı. 
Çok eğlenirdik. 
Mesela minberi kaydırak niyetine kullanırdık.
Hele o körebe ve saklambaç oyunları yok mu?
Ah ah...
İmam Efendi gözlerini kapatıp dama duma dum diye 10'a kadar sayar, biz oraya buraya saklanırdık. 
Herkeste bir edep, bir adap vardı. Mesela hiçbirimiz ebemizi sobelemezdik!