‘Büyük uzlaşma’

10 Ekim 2015 Cumartesi günü gencecik insanlar, yeni evli çiftler, anneler, babalar can verdi; 97 ölü, 508 yaralı... Tarihimizdeki en büyük, en vahşi, terör saldırısı.

Vefat edenlere rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyorum.
Miting meydanı için Emniyet gerekli tedbiri almış, herkesin üstünü aramış. Belki bu sayede bombacılar miting kalabalığının içine karışamadı; daha büyük bir facia olabilirdi.
Fakat iki bomba gar önünden miting alanına giden kalabalığın ortasında patladı. Başşüpheli IŞİD elbette. İstihbarat da uyarıda bulunmuş. Daha sıkı tedbirler alınamaz mıydı? Mitingin yapılacağı Sıhhiye Meydanı'na giden yollarda da üst araması yapılması gerekmez miydi? Bunların titizlikle araştırılması, soruşturulması şarttır.

KİM YAPTI?

Bu vahşeti hükümetin, devletin yapmış olabileceğini söylemek için aklı iptal etmek yetmez, kör bir siyasetin emrine vermek gerekir.
Devlet, hükümet niye yapsın böyle bir vahşeti?
Fakat aynı gün akşamı KCK bildiri yayınladı, "AKP hükümeti ile IŞİD'in birlikte" bu vahşeti yaptığını söyleyerek "halklarımızı ve Kürt halkını ayağa kalkmaya" çağırdı.
Amaç bu olunca, olayların gerçeğini araştırmaya gerek yok, bu vahşeti ayaklanma ajitasyonu için kullanmak lazım!
KCK böyle de HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş'tan biraz demokratik olgunluk ve ihtiyatlı davranış beklemek hakkımız değil mi? Maalesef, Demirtaş da bu vahim faciadan siyasi ajitasyon çıkardı. Sözleri şöyle:
"İstifa ediyorlar mı? Etmiyorlar. Demek ki ortaya çıkan tablodan çok memnunlar. Bu devletimizin, milletimizin birliğine yapılan bir saldırı değil, devletimizin halkımıza yaptığı bir saldırıdır."
Yetkilileri siyasi sorumluluktan dolayı ağır sözlerle eleştirmek, tamam... Fakat bu vahşeti "devletin yaptığı katliam" olarak sunmak ancak siyasi kasıtla mümkündür. Demirtaş bu sözleriyle hitap ettiği kitlelerdeki "duygusal kopuş"u derinleştirdi maalesef.

AKP'NİN KUSURU

Suriye 2 milyon göçmenin yanında bir de terör olaylarıyla içimizde! Reyhanlı, Suruç, Ankara, uzun terör zincirinin üç büyük halkası.
AKP hükümeti mutlaka dış politikasını gözden geçirmeli, ideolojik şablonları bırakıp Türkiye'nin yerleşik diplomasisine dönmelidir. En önemlisi, iç politikada AKP'nin son dört yılda gittikçe artan kutuplaştırma ve otoriterleşme siyasetini terk etmesidir.