CHP, doğru bir işi dahi yanlış yapmanın kitabını yazdığı için yine kaybediyor!

Dünyada kesintisiz şekilde siyasi varlığını bu kadar uzun süre muhafaza etme rekoruna sahip bir kaç partiden birisi CHP.
Belki de tek.
Bir kesime göre adeta nesilden nesile aktarılan se?üler kutsal bir metin.

Dededen toruna.
Büyükanneden, taaa torunun torununa aktarılan bir çeyiz sandığı gibi siyasetin göbek taşında oturmaya devam ediyor.
Halen toplumun 4/1'nin oyunu almayı bir şekilde başaran, tarihsel mirasıyla oturduğu göbek taşında, kâh göbeğini kaşıyarak, pek nadiren de seçmenine "Galiba oluyor!" heyecanı yaşatan…

Dalları kesildikçe başka bir baharda çiçek açmayı bekleyen CHP, bu yüzyıllık sermayesini, ağır bir muhakeme zehirlenmesi ile adeta ölümsüzlük iksiri içmiş zannı ile hovardaca kullandı.
Bu gizli özgüven o kadar şuur altlarına yerleşti ki.
Atatürk'ün Çankaya'sına Atatürkçüleri kodese tıkanı...

Atatürk'ün düşmanı denize döktüğü İzmir'e "Türkiye'den ayrılalım!" diyeni...

Mustafa Kemal'in işgalci İngilizleri geldikleri gibi İngiltere'ye gönderdiği İstanbul'a, 'Kefere Kemal' diyeni vekili, "Git Atatürk'ü temsil et!" diye göndermediler mi?
Tıpış tıpış hem de.

Evet, Cumhuriyet çok zor şartlar ve panik atak bir ruh halinde kurulduğu için bu süreçlerde yapılan yanlışlar da oldu elbette ama yakın tarihte CHP, tarihsel köklerine baltayla hiç bu kadar hunharca saldırmadı.
CHP'nin yüzyıllık biriktirdiği hafıza, 2 sene önce kurulmuş partilere peşkeş çekilirken hiç kimse diren(e)medi!

Ve buna rağmen CHP tabanı yüksek bir sabır, ya da adı her ne ise, ellerinden uçup giden 40 vekili bile yüreklerine taş basarak görmezden geldiler.
Bırakın onu, bunu.
Sadece sert eleştiriyor diye Türkiye'nin en çok okunan yazarı Yılmaz Özdil'in kaleminin kırılmasında başat rolü yine CHP'li siyasetçiler ve CHP'li geçinen şöhret budalası gazeteciler oynadı.