‘Adnan Hoca’ya da ne istediyse verdiler!

Efendim neymiş, Acun Ilıcalı da Adnan Hoca’nın eski bir müridi imiş! Bak sen şu işe!..
Yahu bunda ne var?!.. Herkes kimlerin eski müridi veya muhibbi, meftunu, mültefiti değil ki bu ülkede de siz şimdi Acun’u teşhir ediyorsunuz, vur abalıya misali…
Bugün bu ülkede bir numaralı terörist oluşum addedilen yapının başındaki şahıstan daha düne kadar “Sayın Gülen”, “gönlümüzü, sevgimizi kazanmış hocaefendi” diye söz edip yaptıklarından dolayı kendisine müteşekkir olunmasından dem vuranlar hâlâ haşmet ve hışımla bakanlık koltuklarında oturmuyor mu?!..
Eh, bir zamanlar Acun da “Adnan hocaefendici” olmuş, ne çıkar bundan?..
Olmuştur ve şimdi o da “Beni bile aldattılar” der, olur biter!..
Nasıl birileri “1725 Aralık” sonrasında ortaya çıkıp böyle dediyse…
Bu sözden öte, “Ne istediniz de vermedik” dediyse… Acun’un da vardır canım bir mazereti!..
Tabii şu son söz, Adnan Oktar için de ziyadesiyle geçerlidir.
Ona da ne istediyse verdiler.
Çünkü ihtiyaçları vardı.
 
‘Sosyete’yi hidayete erdiriyordu!
“Adnan Hoca” lâkaplı, Harun Yahya müstearlı Adnan Oktar, 1980’lerden itibaren bu ülke topraklarında kımıl kımıl beliren türlü çeşit İslami oluşum arasında nev’i şahsına münhasır bir pratikle ayrıksılaştı. O, hedefine laik-modern kesimlerin en sansasyonel ve spektaküler, yani göze çarpan dilimlerini koymuştu: Monden sosyete; moda pazarı; magazin-şov dünyası… O, buralardan “İslam dairesi”ne kazanımlar sağlama...