Stattaki ‘nur topu’

Yunanistan Başbakanı Çipras’ın yanında komşu ülkenin milli marşına da, teröre insanlarını kurban vermiş bir ülkenin acısına da bir tribün dolusu saygısızlığa mahcup bir suratla şahitlik eden Ahmet Davutoğlu, “Ektiklerimizi biçiyoruz” diye düşünmüş de olabilir mi dersiniz?! 
Bu çocukları siz böyle yetiştirdiniz! Onları bu hale yıllardır toplumun bütünü karşısında benimsediğiniz tavırla; hayata-dünyayainsana dair ayrıştırıcı, kutuplaştırıcı duruşunuzla siz getirdiniz!.. O yüzden artık dur-durak bilmez şekilde, sizi de takmadan, tam bir akıl, ruh, vicdan körleşmesiyle kendilerinden saymadıkları, düşman belledikleri, onlara öyle bellettiğiniz her şeye, ellerine geçen her fırsatta kin, nefret, lânet kusuyorlar. En beklemediğiniz, istemediğiniz, arzu etmediğiniz zamanlarda, siz “diplomasi” dilini, edasını- işvesini takındığınız yerlerde bile onlar çok daha “samimi” şekilde, sizden aldıklarını size geri veriyorlar. 
Elbette bir ucu “Türk’ün Türk’ten başka dostu yok” deyişine, diğer ucu “Taharetsiz Avrupalı” nitelemesine açılan yelpazede dışlayıcı, rencide edici ve yıkıcı bir “Etnosantrizm” (Bizmerkezcilik), çoğunluk karakteristiği olarak toplumsal dokumuzda her daim mevcut oldu. Ancak bu ölçüde pervasız, acımasız, vicdansız bir noktaya gelmiş olması, böylesine aktifleşerek olağanlaşması, bu iktidara borçlu olduğumuz bir durum. 
Tavrın sosyolojik karşılığını “Oksidentalizm” olarak belirlemek de yanlış olmaz. Yani, “Batı” dendiğinde toptancı bir refleksle korku, düşmanlık, tiksinti, nefret, güvensizlik dolu bir “asimetri”yi kendinizden yana, “Biz” saydığınız “Türklük-İslâmlık” terkibini yüceltip ayrıksılaştırarak üretmek. Tabii bu, içte de kendinizden saymayarak “Batılı” değerlere, anlayışlara, yaşantılara eğilimli diye kestirip attığınız vatandaşlarınıza yönelik bir aşağılama, lânetleme, “cadılaştırma” pratiğini beraberinde getirecektir.