Savaşı PKK’nın bölgesel angajmanlarında arayın

Türkiye PKK’nın silahsızlanmasıyla 30 senelik şiddetin sona ermesini amaçlayan milli bir süreç yürüttü. Amacın değil belki sürecin performansının sorgulandığı şu günlerde “neyin yanlış gittiği” genelde Türkiye içerisinde aransa da en onun kadar önemli dış gelişmeler PKK’yı silahsızlanma ve 30 senedir Türkiye’ye karşı “başarıyla” yürüttüğü bölgesel taşeron rolünü bırakma konusunda isteksiz kıldı. Bu isteksizlik halihazırda devam eden çatışmaların da baş müsebbibi oldu. 

PKK Suriye devriminin başlarında Talabani’nin arabuluculuğunda İran ve Esed rejimiyle bölgesel bir pazarlığa oturdu. PKK’nın İran kolu PJAK’ın İran’da başını ezen, sürekli Kürtleri idam eden İran’la, Kürtlerin önemli bir kısmına kimlik bile vermeyen katliamcı Esed ve PKK’nın içerisinde olduğu bir denklem oluştu. Pazarlıktan her aktör kendince önemli bir kazanımla ayrıldı. 
PJAK İran’da çatışmasızlık ortamına girerek İran’ın Suriye’ye varını yoğunu yatırdığı bir zamanda İran’ın dikkatini dağıtacak bir beladan İran’ı kurtardı. Bununla birlikte Türkiye gibi bölgesel rakibi olarak gördüğü bir ülkeye karşı kullanabileceği taşeron bir örgütü kendi saçaklarına çekti. Öcalan’ı bile dışlayan Kandil’deki yönetici ekip üzerindeki nüfuzunu artırdı. Şimdilerde İçişleri bakanları Kandil’de trekking yapıyor. Esed rejimi ise PKK’dan Suriyeli Kürtleri devrime katmama garantisi aldı.Bu doğrultuda PKK devrime katılmadığı gibi, diğer Kürt grupların da katılmaması için baskılar yaptı, suikastler düzenledi. Devrime teşne Kürt grupları Türkiye’ye, Irak’a sürdü. Bunun karşılığında ise Esed rejimi Türkiye’yle sınır hattında üç bölgeyi PKK’ya hediye etti ve PKK’ya sınırda bir PKK devletimsisi kurma yoluyla Türkiye’ye yönelik tehditini artırma fırsatı verdi. El birliği ile yarattıkları “Rojava” efsaneleriyle siyasi etkileri Türkiye’nin içlerine kadar uzanan ve Türkiye’de siyasi haritayı son seçimlerde şekillendiren yeni bir operasyona imza attılar.