Ah şu doktorlar yok mu şu doktorlar!..

“…Geçenlerde, bir bakanlıktan ihale alan bir firma sahibiyle konuşuyordum.
‘Artık ihalelerde para istenmiyor!' deyince ‘Ne güzel! Yani rüşvet alınmıyor mu?' diye sordum.
Güldü. ‘Keşke öyle olsa' dedi!
Anlattığına bakılırsa rüşvetin adı değişmiş!
Rüşvetin yeni adı ‘Umre' olmuş!
İhale komisyonundakiler, kayırmayla kazanan firmanın temsilcisine ‘Artık bizi umreye götürürsünüz!' diyorlarmış.
‘Peki götürüyor musunuz?' diye sordum.
‘Götürmeyelim de ne yapalım? Başka türlü iş alamayız ki!' dedi.
Önce umreye gidiliyor, oradan da bir haftalığına Uzakdoğu'ya uçuluyormuş!
Tayland'ın başkenti Bangkok tercih edilen kentmiş!”
(23 Şubat 2013 tarihli yazımdan)

*  *  *

Peki sıra ihaleyle alınan işi yapmaya gelince neler oluyor?
Onu da devlet hastanesinde çalışan bir cerrahtan dinleyelim:
“Hastanelerdeki ameliyat malzemelerinin çoğu Çin malı!.. Bir örnekle anlatayım: Kapalı böbrek ameliyatı yaparken dakikada 600 cc kan geçen damarı, bir klipsle kapatmamız gerekiyor. Hayati önem taşıyan bu malzeme sürekli Çin'den alınıyor ve son derece kalitesiz. Bu nedenle kullanımı çok riskli!..
Şikayetler üzerine bazı uyanıklar Avrupa'da firma kurup, sanki AB ürünüymüş gibi yine Çin malı getiriyorlar! Kapalı ameliyatlarda kullandığımız görüntüleme cihazları da en adilerinden alınıyor!.. Durun daha bitmedi, sonda eldiven ve iplik gibi sarf malzemeleri de genellikle Çin'den ithal edildiği için, kalite hak getire!.. Bu koşullarda bazı tek seferlik malzemeleri, steril ettikten sonra birçok kez kullanmak zorunda kalıyoruz!…”
“Tahmin edeceğiniz gibi, sürekli ameliyat yapması gereken cerrahlar, taşınamayacak kadar ağır stres altındalar. O nedenle bazıları çözümü zor, zahmetli hastalıkların tedavisinden ve cerrahi müdahaleden kaçınıyorlar! Böyle bir hastayla karşılaşan doktorun ilk düşündüğü şey ‘Ben bu hastadan, ona zarar vermeden nasıl kurtulurum' oluyor!..