Bir “Yiğit’i” kurtarmak!..

Önceki gece tam yatmaya hazırlanıyordum ki, televizyonlar acı haberi vermeye başladı.
Genelkurmay Başkanlığı’nın açıklamasına göre; Afrin’de 8 askerimiz şehit olmuş, 15 yiğidimiz de yaralanmıştı.
Ekranlara bakarken içim tarifsiz acılarla doluyor, şehit ve gazilerimizin evlerine düşen kor ateşlerin anaların, babaların, akraba ve yakınlarının yüreklerini nasıl yaktığını düşünüyordum.
Uyumak ne mümkündü!
Gözümü kırptığımda hayatlarının baharında yitip giden o vatan evlatlarını, kendi canını düşünmeden yaralı arkadaşlarını helikopterlere taşımaya çalışan kahramanları görüyor, yatakta bir sağa, bir sola dönüp duruyordum.
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte sızmışım…

* * *

Kabuslarla dolu kısacık uykumdan uyanıp cep telefonumu açtığımda, ülkemizin en saygın bilim insanlarından, hocaların hocası, Beyin ve Sinir Cerrahı Prof. Dr. Cengiz Kuday’dan iki fotoğraf ve şimdi sizlerle paylaşacağım kısa bir notun geldiğini gördüm.
“Bunca acı haberin yanında size güzel bir haber vereyim. Çalıştığım hastanenin acil servisinden geçerken, genç bir annenin kucağında bebeğiyle beklediğini gördüm. Yavrunun yüzü sapsarıydı. Durup kendisine ve eşine niçin geldiklerini sordum. Kadıncağız ağlayarak ‘Yavrumuz yüksekçe bir yerden fayansın üzerine düştü’ deyince, hemen görüntüleme odasına götürdük. Adı Yiğit olan 6 aylık bebeğin beyninin yarısı kanla dolmuştu. 10 dakika içinde ameliyata aldım. Yaklaşık 4 saatlik bir operasyonla kanı temizleyip, gereken müdahaleyi yaptık…”
Notu okur okumaz hocayı arayıp bebeğin sağlık durumunu sordum.
“Kurtuldu… Sağlıklı biçimde yaşayacak ve hiçbir araz kalmayacak” dedi.
O anda ne kadar sevindiğimi, acılarla dopdolu yüreğimin -bir nebze olsun- nasıl rahatladığını anlatamam…