Bu ülkede gerçekleri anlatmak yürek ister!..

Are­na prog­ra­mı­nı son­lan­dı­rıp ha­zi­ran ba­şın­da ta­ti­le çık­tı­ğı­mız­da, bü­yük oğ­lu­muz Bo­ra he­nüz 1.5 ya­şın­day­dı.
Ka­vu­ru­cu sı­cak­lar bas­tır­ma­dan ve bü­yük kent in­san­la­rı akın et­me­den ön­ce, ai­le­ce Bod­ru­m’­da bir haf­ta ta­til yap­ma­ya ka­rar ver­dik.
O ta­ri­he ka­dar Bod­ru­m’­a sa­de­ce ha­ber için git­miş ve en faz­la iki ge­ce kal­mış­tım.
Kö­şe yaz­dı­ğım Hür­ri­ye­t’­in Bod­rum mu­ha­bi­ri­ni ara­yıp, sa­hi­bi­nin ya­sa dı­şı iş­le­ri ol­ma­yan, ka­ra pa­ra­cı­lar ve maf­ya ile bağ­lan­tı­sı bu­lun­ma­yan bir otel öner­me­si­ni ri­ca et­tim.
İs­mi­ni ver­di­ği ote­le ön öde­me­li re­zer­vas­yon yap­tı­rıp, Bod­ru­m’­a uç­tuk.

* * *

O ge­ce tüm se­zo­nun ve yo­lun da yor­gun­lu­ğuy­la de­lik­siz bir uy­ku çek­tik.
Sa­bah kah­val­tı sa­lo­nu­na inin­ce bir de ne gö­re­yim?
Aley­hin­de bir­çok bel­ge­li ha­ber yap­tı­ğı­mız için, hak­kım­da iyi dü­şün­me­di­ği­ni bil­di­ğim ki­şi­ler­den bi­ri de bi­zim otel­de kal­mı­yor mu?
Ken­di­si ufak te­fek ve za­yıf­tı, ama çev­re­sin­de­ki iri kı­yım 7-8 ada­mı, onu hiç yal­nız bı­rak­mı­yor­du..
Eşi­me ve mi­nik Bo­ra­’ya çak­tır­ma­dan -pa­ra­yı pe­şin öde­miş ol­ma­nın da piş­man­lı­ğıy­la- ne yap­mam ge­rek­ti­ği­ni dü­şün­me­ye baş­la­dım.
Ya ta­ti­li ke­sip İs­tan­bu­l’­a dö­ne­cek, ya da pa­ra­yı ya­ka­rak baş­ka bir ote­le ge­çe­cek­tik.
Ama ora­da da ben­zer bir ki­şiy­le kar­şı­laş­ma­ya­ca­ğı­mı­zın ga­ran­ti­si yok­tu.
Çün­kü SHOW TV’­de ça­lı­şır­ken ge­nel mü­dü­rü­müz olan mes­lek bü­yü­ğüm Gü­ne­ri Cı­va­oğ­lu­’nun de­yi­miy­le “ta­bu­tu­mu­zu ta­şı­ya­ca­k” dört ki­şi­yi bir ke­na­ra ayır­ma­mış, ha­be­rin ko­nu­su en ya­kı­nı­mız bi­le ol­sa, hal­kın ger­çek­le­ri öğ­ren­me hak­kı adı­na üze­ri­ne git­miş­tik.