Cinayetleri gördüm katilleri açıklıyorum!..

İki gün­dür İz­mir Çeş­me­’de kan don­du­ran ger­çek­le­re ta­nık olu­yo­rum.
Ör­ne­ğin Dal­yan­kö­y’­ün se­vi­len sa­yı­lan es­naf­la­rın­dan Emin Al­gan an­la­tı­yor:
“Ge­çen­ler­de am­bu­lans se­siy­le dı­şa­rı fır­la­dım. Bi­raz öte­miz­de­ki Sa­hil Gü­ven­lik bo­tun­dan çığ­lık­lar yük­se­li­yor­du.Hıç­kı­ran kü­çük ço­cuk­la­rı bot­tan çı­ka­rıp am­bu­lan­sa ta­şı­ma­ya baş­la­dık­la­rın­da, on­la­rın de­niz­de bo­ğul­mak üze­rey­ken kur­ta­rı­lan yav­ru­lar ol­du­ğu­nu an­la­dım. Ama bot ko­mu­ta­nı çok üz­gün­dü. Sel gi­bi akan göz­yaş­la­rı ara­sın­da, son ço­cu­ğu kur­ta­ra­ma­dık­la­rı­nı, avuç­la­rı­nın için­den ka­yıp git­ti­ği­ni söy­lü­yor­du. San­ki ken­di öz ev­lâ­dı­nı de­ni­zin de­rin­lik­le­ri­ne bı­rak­mış bir ba­ba gi­bi üz­gün­dü. Öy­le ki ken­di­ni tu­ta­ma­yıp du­var­la­rı tek­me­li­yor­du. Sert bir as­ker ola­rak ta­nı­dı­ğı­mız o genç su­bay, am­bu­lans git­tik­ten son­ra da da­ki­ka­lar­ca ağ­la­dı…”

Çeş­me Oto­ga­rı­’n­da iş­ye­ri olan ama is­mi­nin açık­lan­ma­sı­nı is­te­me­yen bir baş­ka es­naf ko­nu­şu­yor:
“Es­ki­den mi­ni­büs­ler­le ya da üze­rin­de şir­ket is­mi yaz­ma­yan oto­büs­ler­le ge­lir­ler­di. Ama ar­tık adı her­kes­ce bi­li­nen ün­lü fir­ma­la­rın oto­büs­le­riy­le ge­li­yor­lar. Ön­ce­ki gün 3 oto­büs do­lu­suy­du­lar. Ayak­ka­bı­sı ol­ma­yan, üzer­le­rin­de so­ğu­ğa da­ya­nık­lı giy­si bu­lun­ma­yan ço­cuk­la­rın im­da­dı­na ha­yır­se­ver Çeş­me­li­ler ye­tiş­ti­ler. Ki­mi­ne ayak­ka­bı ki­mi­ne, ka­zak ve bat­ta­ni­ye ver­di­ler…”
Es­naf Su­ri­ye­li ka­çak­la­rın doğ­ru­ca Dal­yan­kö­y’­e gi­dip, Em­lâk Ban­kası­’nın met­ruk bi­na­la­rı­na sı­ğın­dık­la­rı­nı ve ken­di­le­ri­ni Sa­kı­z’­a gö­tü­re­cek in­san tüc­car­la­rı ge­lin­ce­ye ka­dar kı­rık cam­la­rı nay­lon­lar­la kap­lı o buz gi­bi ya­pı­lar­da kal­dık­la­rı­nı söy­lü­yor…