Ekrandaki Cumhuriyet kadınları...

İngiltere’nin, dünyada ilk televizyon yayınını gerçekleştiren köklü radyo-tv kuruluşu BBC’den (British Broadcasting Corporation) gelen uzmanların yönettiği yapım-yönetim kursunu bitirmiş ve TV tarihimizde ilk yapımcı kuşak olarak yerlerimizi almıştık.
Ama aynı uzmanlar, TRT’nin Ankara-Mithatpaşa Caddesi’ndeki bir apartmanın bodrum katına sığdırılmaya çalışılmış televizyonundaki imkanları yeterli görmemiş ve kursu başarıyla bitiren 5 kişiyi İngiltere’ye daha uzun ve geniş kapsamlı bir eğitime çağırmışlardı.
Efsanevi TRT Genel Müdürlerinden merhum Adnan Öztrak da bu öneriyi hiç düşünmeden kabul etmişti.

★★★

Arkadaşlarım Selim Esen, Işık Selen, Neslihan Gence (merhume), Mehtap Uyguner ve ben, 5 Eylül 1970 günü, İngiltere’nin ve radyo-televizyon endüstrisinin başkenti Londra’ya uçmuştuk.
Her zaman söylerim. İyi ki gitmişiz. Televizyonculuk mesleğinin tıpkı karayolları işaretleri gibi hiç değişmeyecek kurallarını, 7 ay süren o geniş kapsamlı kursta öğrendik. Hem de uygulamalı olarak.
Ancak Selim’le birlikte garip bir duruma takılmıştık.
BBC’nin dünyaca saygın akşam haberlerini sadece erkekler sunuyor, kadınlara ise müzik-eğlence, çocuk ve magazin gibi programlarda ekrana çıkma şansı tanınıyordu.
Oysa bizde o yılın şubat ayından itibaren dönemin Haber Dairesi Başkanı merhum Doğan Kasaroğlu’nun devrim gibi kararıyla, Zafer Cilasun (merhum), Erkan Oyal ve Çetin Çeki’nin (Daha sonraki tarihlerde merhum Tuna Huş ve Mesut Mertcan)’ın yanı sıra, Aytaç Kardüz, Ülkü Kuranel, merhume Jülide Gülizar, Ülkü İmset, Sevinç Yemişçi (sonradan Şengül Karaca) gibi, hem haber mutfağında çalışan, hem de harikulade Türkçe’ye ve ses tonuna sahip olan kadın meslektaşlarımız, büyük başarıyla haber sunmaya başlamışlardı.