Gökmen ve Mediha’ya mektup!..

Sevgili Kardeşim Gökmen,
Dün gece rüyamda seni gördüm.
Bir akşamüstü İzmir’in güzelim Sahil Evleri’nde deniz kıyısına oturmuş, meltemin hafif okşayışlarla dalgalandırdığı sularda balık tutuyorduk. Tepemizden martılar geçiyor, çığlıkları uzaklardaki bir yaz bahçesinde çalan nihavent şarkılara karışıyordu.
Kırmızının tüm tonlarını saçarak alçalan güneş, ufuk çizgisinde suları adeta yudumlarcasına ağır ağır batıyordu. O kadar çok balık vardı ki, attığımız oltaların hiçbiri boş gelmiyordu. Bereketli deniz bize cömertçe çipura, sargoz ve gopez ikram ediyordu. Bir süre sonra “Bu kadarı bize yeter, gerisi kısmeti olanlara kalsın” diyerek kalktık.
Vedalaşıyorduk ki, yoldan geçen bir arabanın gürültüsüyle uyandım!..

* * *

Sevgili Kardeşim,
Rüya yorumcuları “Balık görmek iyidir, işlerin yolunda gideceğine alamettir” derler. İnşallah öyle olur. Bardaktaki su kadar berrak ve temiz olan sen ve değerli Mediha Olgun arkadaşımız bir an önce özgürlüğünüze kavuşursunuz.
Uykum bölününce nedense aklıma Ergenekon ve Balyoz kumpaslarıyla başlayan cadı avının olanca hızıyla sürdüğü günlerde ekranlardan yaptığım bir çağrı geldi.
O gün, dönemin Başbakanı Tayyip Erdoğan başta olmak üzere, tüm sorumlu mevkideki kişilere seslenmiş ve bugün FETÖ dediğimiz hainlerin beni ve yakınlarımı hedef alan haysiyet cellatlığı ile şeref ve namusumuza yönelik alçakça iftiralarını dile getirmiştim.
Yapılan korkunç yargısız infazları tek tek saydıktan sonra “Bize bir iftira atıldığında bunun hesabını yargı önünde sorarız, ama yargı iftira makamı haline gelirse, yapacak bir şeyin kalmadığını ve tuzun koktuğunu anlarız” diyerek isyan etmiştim..
“Bugün bize bunu yapanlar, yarın size daha beterini yaparlar” demiş ve Başbakan Erdoğan’dan empati beklemiştim.