Hudut karakollarının hiç bitmeyen gecelerini bilir misiniz?..

1991 yılının Temmuz ayı…
Mehmetçik, kavurucu yaz sıcağında terör örgütü PKK'ya karşı amansız mücadele sürdürüyor.
Çatışmaların en yoğun olduğu bölgelerden biri, Hakkari kırsalı…
* * *
O günlerin birinde genç muhabir, sabahki haber toplantısında müdürüne “Ben oraya gidip, bir sınır karakolundaki Mehmetçiklerle birkaç gün geçirmek, onların canları pahasına sürdürdükleri mücadeleye tanıklık etmek istiyorum” diyor.
Genç meslektaşının heyecan ve cesaretle dile getirdiği öneri deneyimli yöneticiyi çok etkiliyor.
Hemen Genelkurmay'dan izinler alınıyor.
Gazeteci önce Diyarbakır'a uçuyor, oradan da helikopterle Çukurca'daki Çayırlı Hudut Karakolu'na…
VH-100 helikopteri onu, karakol yakınlarındaki sarp kayalıklarla çevrili avuç içi kadar bir boşluğa indirip, hiç beklemeden başka bir görev için tekrar yükseliyor.
* * *
Muhabir, boynunda fotoğraf makinesi, 10-15 günlük gazeteler ve Mehmetçiklere ailelerinin gönderdiği mektuplarla dolu çantasıyla karakola girdiğinde bir alkış kopuyor.
O anı anlatırken “Doğrusu böyle bir karşılamayı hiç beklemiyordum. Askerin sıcak ilgisi, sanki kırk yıllık arkadaşmışız gibi sarılıp kucaklamaları, beni çok etkilemişti. Öylesine duygulanmıştım ki, gözyaşlarımı tutmakta zorlanıyordum” diyor.