Hurşit Tolon…

Ka­ra Harp Okulu­’n­dan me­zun ol­du­ğu 1962 yı­lın­dan, emek­li­ye ay­rıl­dı­ğı 2005 yı­lı­na ka­dar 43 yıl bo­yun­ca Türk Si­lah­lı Kuv­vet­le­ri­’ne hiz­met et­ti. İki ay­rı Or­du­’ya ko­mu­tan­lık yap­tı.
Hem Or­du­’da, hem de halk ara­sın­da se­vi­len, sa­yı­lan bir as­ker­di. Ge­nel­kur­may Ka­rar­ga­hı­’n­dan ma­dal­ya­lar ta­kı­la­rak uğur­lan­dık­tan üç se­ne son­ra, bu­gün sav­cı­sı­nın kaç­tı­ğı Er­ge­ne­kon kum­pa­sı­nın şüp­he­li­le­rin­den bi­ri ola­rak zin­da­na atıl­dı.
Onun he­def se­çi­lip ce­za­evi­ne gön­de­ril­me­si, in­ce bir plan­la­ma­nın ürü­nüy­dü. Böy­le­ce gö­rev­de­ki bir­çok Ata­türk­çü su­ba­ya “a­ya­ğı­nı­zı denk alı­n” me­sa­jı ve­ril­miş, ay­rı­ca geç­miş­te­ki ba­zı çı­kış­la­rı­nın “he­sa­bı­nı sor­ma sü­re­ci­” baş­la­tıl­mış­tı.
İlk tu­tuk­lu­lu­ğun­da ka­yın­va­li­de­si ve­fat et­ti. Ce­na­ze­ye ce­za­evi ara­cıy­la git­ti. İl­kin­de 6 ay, ikin­ci­sin­de 29 ay ol­mak üze­re top­lam 35 ay sü­rey­le ce­za­evin­de kal­dı, 3 ay­rı ce­za­evi gör­dü. Di­le ko­lay; yak­la­şık 3 yıl… Tu­tuk­lu­lu­ğu sı­ra­sın­da he­men her gün akıl­la­ra dur­gun­luk ve­re­cek suç­la­ma­la­rın ve linç­le­rin he­de­fi ol­du.

* * *

Oy­sa sa­kin ve hu­zur­lu bir emek­li­lik ha­ya­tı düş­lü­yor­du.
Bu amaç­la Ku­şa­da­sı­’n­da­ki yaz­lı­ğı­nı otu­ru­lur ha­le ge­tir­miş ve 30 Ha­zi­ran 2008 gü­nü sa­ba­ha doğ­ru An­ka­ra­’ya evi­ne dön­müş­tü. Ge­ce bo­yun­ca araç kul­lan­dı­ğı için çok yor­gun­du. Tam uyu­yor­du ki, ka­pı­sı ça­lın­dı. Ge­len po­lis­ler yal­nız ken­di evin­de ara­ma ya­pıl­dı­ğı­nı söy­le­di­ler. Oy­sa son­ra­dan, oğ­lu­nun evi­nin de, üs­te­lik ona ve avu­ka­tı­na ha­ber ve­ril­mek­si­zin aran­dı­ğı­nı ve bu ara­ma­da (!) iki adet CD bu­lun­du­ğu­nu (!) öğ­re­ne­cek­ti.