Kutup Yıldızı gibi bir hakim “Sa­yın Can

Dün­dar, el­bet­te ya­za­cak çok şey var. Ama bun­la­rı doğ­ru ke­li­me­ler­le söy­le­mek ge­rek­li. Üs­te­lik, der­di­mi­zi, fik­ri­mi­zi, is­ya­nı­mı­zı an­la­tır­ken doğ­ru ke­li­me­le­ri bul­mak­ta en çok zor­lan­dı­ğı­mız gün­ler­den ge­çer­ken…

Bi­li­yo­rum, bir hu­kuk­çu ola­rak tar­tış­ma­ya hu­kuk nok­ta­sın­dan gir­mem ge­rek­li. Ben­den bek­le­nen bu. Atı­lı su­çun un­sur­la­rı­nı, tu­tuk­la­ma ne­den­le­ri­nin var olup ol­ma­dı­ğı­nı ir­de­le­mem ye­rin­de olur.

* * *

Ama ol­mu­yor, içim­den gel­mi­yor. Ak­lı­mın bir ya­nı, ya­şa­nan­la­rın hu­kuk­la il­gi­si ol­ma­dı­ğı­nı, son on yıl­da ya­şa­nan pek çok olay­da, da­va­da, hu­ku­kun de­ğil hu­kuk dı­şı ol­ma­nın, in­ti­ka­mın, hu­ku­ku araç ha­li­ne ge­tir­me­nin ege­men ol­du­ğu­nu ha­tır­la­tıp du­ru­yor. Bun­la­rın ol­du­ğu bir yer­de hu­ku­kun iş­le­yi­şi­ne ve ku­ral­la­rı­na de­ğin­mek ne ka­dar an­lam­lı ola­bi­lir ki?

* * *

Or­ta­ya dö­kü­len iri­li ufak­lı şey­le­rin ar­dın­dan ilk bü­yük trav­ma­yı İl­han Ci­ha­ne­r’­in ko­lu bü­kü­lüp oda­sın­dan alın­dı­ğın­da ya­şa­mış­tım. “Bu ka­da­rı­na cü­ret ede­bi­lir­ler mi? Hu­ku­ku bu ka­dar yok sa­ya­bi­lir­ler mi?” de­miş­tim. Cü­ret de ede­bi­li­yor­lar­mış yok da sa­ya­bi­li­yor­lar­mış.