Onurlu yaşam uğruna!..

Sirkeci yönünden gelip Kocamustapaşa’da (Samatya) duran akşam trenlerinin getirdiği yolcular telaşla evlerinin yolunu tutarlarken, kundura tamircisi Takvor Usta, dükkanını çoktan kapatmış ve trompetiyle Eddie Calvert’in unutulmaz “Cherry Pink And Apple Blossom White-Kirazın Pembe ve Elmanın Beyaz Bahar Çiçekleri”ni çalmaya başlamış olurdu.
Takvor Usta bu şarkıyı çalarak, gelip geçenlere baharın başladığını müjdelerdi.
Bahar sadece trompetin çok ötelerden bile duyulan büyüleyici sesiyle değil, Samatya’ya özgü kokularla da gelirdi.
Baharda deniz, yosun, kurutulmuş uskumru (Çiroz), midye tava ve ızgara balık kokuları semtin denize bakan tüm sokaklarına doluşurdu.
Bu işaretler, daracık sokaklar, ikişer üçer katlı cumbalı ahşap evler ve Rumlar’ın taş yapılarından oluşan semtte, şenlikli günlerin de başlaması anlamına gelirdi.

* * *

Bereket habercisi o günlerde, Marmara’daki, Hayırsız ve İmralı adaları arasında kalan alanda zıpkınla kılıç avlamaya çıkacak balıkçılar son hazırlıklarını yaparlar ve en küçüğü 40-50 kilo gelen balıkları yakalayabilmek için gerekli donanımları tamamlarlardı.
Teknelerin yıpranarak çatlamış ve yosun kaplamış boyaları kazınır, sonra özenle macunlanır, kuruyunca da yeniden boyanıp gelinlik kızlar gibi süslenirdi. Kılıç avcıları ayrıca sandalların burnuna bir direk ilave ederler, su üstüne çıkarak uyuyan avlarına sessizce yaklaşmalarını sağlayacak yelkenleri onarırlar ve zıpkına bağlı ipleri elden geçirirlerdi.
Baharın ilkyazla buluştuğu, denizin sanki tül perdeyle örtülmüş gibi dingin bir görünüm aldığı günler geldiğinde de yelkenler basılır, tekneler peş peşe puslar içinde kaybolan ufka doğru açılırlardı.
Biz Samatya’nın gençleri de onların dönüşlerini merakla beklerdik.