Tuz koktu, naftalin bozuldu, kamu düzeni torbaya konuldu!..

Sev­gi­li okur­la­rım,
ya­sa­ma, yü­rüt­me ve yar­gı­nın iç içe geç­ti­ği, güç­ler ay­rı­mı­nın ma­zi­de kal­dı­ğı, tek ada­mın tüm güç­le­ri elin­de top­la­dı­ğı bir dö­ne­mi ya­şı­yo­ruz.

* * *

Muk­te­di­rin “A­na­ya­sa­yı çiğ­ni­yor­su­nu­z” uya­rı­sı­nı ya­pan­la­ra “A­na­ya­sa be­ni­m” ce­va­bı­nı ver­di­ği, top­lu­mun onun bah­şet­ti­ği öl­çü­de öz­gür ola­bil­di­ği, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­nün ra­fa kal­dı­rı­lıp, üs­tü­nün hu­ku­ku­nun ge­çer­li kı­lın­dı­ğı va­him bir nok­ta­ya gel­miş bu­lu­nu­yo­ruz.

* * *

Ta­ci­tu­s’­un “Bir dev­le­tin yı­kı­lı­şıy­la bir­lik­te ya­sa­la­rı da ço­ğa­lı­r” de­yi­şi­ni doğ­ru­lar­ca­sı­na, sa­yı­sız ya­sa­nın ya­nı sı­ra, ka­mu dü­ze­ni­nin de “tor­ba­ya­” atıl­dı­ğı çok kri­tik bir eşi­ğe ta­nık­lık edi­yo­ruz.

* * *

Ne ya­zık ki top­lu­mu­muz­da, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­ne ve ada­le­te du­yu­lan gü­ve­nin her ge­çen gün bi­raz da­ha yi­ti­ril­di­ği­ni gö­rü­yo­ruz.

* * *

Top­lu­mun kay­gı­lan­mak­ta hak­lı ol­du­ğu­nu, zi­ra ada­let ol­ma­dan ka­mu dü­ze­ni­nin sağ­la­na­ma­ya­ca­ğı­nı, hu­ku­kun bit­ti­ği yer­de zul­mün ege­men­li­ği­nin baş­la­ya­ca­ğı­nı, ta­rih­te­ki ör­nek­le­rin­den bi­li­yo­ruz.