2019 umuda yolculuk!..

Kabus gibi bir yıldı…
Tıpkı yaşadığımız son yıllar gibi…Yaşam alanlarımızın sinsice, zorla, baskıyla, tehditle daraltılmasının artık açıkça tartışılmaya başlandığı bir yıldı… Ötekileştirilen aydınlık milyonların nasıl bir baskı altında olduğunun elle tutulur, gözle görülür hale geldiği bir yıldı aynı zamanda!..
Ama 2018’in diğerlerinden çok farklı bir yanı daha vardı; koca bir ülke “Tek adam yönetiminin” ağır ipoteği altına girdi!.. Memleket adeta bir “açık hava hapishanesine” dönüştü!.. Bırakın yalnızca sade yurttaşları, Türkiye’nin en değerli sanatçıları, gazetecileri, bilim insanları soruşturmalara, “terör davası” kıskacına alındı…
Üstelik açıkça, göstere göstere yapılıyordu artık; muktedirin meydanlarda açıkça hedef gösterdiği kişi ya da kişiler, kurumlar hakkında vakit geçirmeksizin soruşturmalar başlatılıyor, iddianameler hazırlanıyor, davalar açılıyordu…
Din adamı kılığındaki yobazlar açıkça “katliam” çağrıları yapıyor, sonsuzluğa göçen bir sanatçının ardından “rahmet” dileyenler hakaret ve tehdit mesajlarına boğuluyordu!.. Hapishaneler ağzına kadar dolmuş, harıl harıl yenileri inşa ediliyor, “denetimli serbestlik” düzenlemesinden yararlananların sayısı, yalnızca 10 yıl önce bin küsur iken, artık 600 binlerde seyrediyordu!..
-Güzelim ülke, bütün insanlarını tutsak etmiş bir devasa zindana dönüşmüştü sanki!..

Güzel insanların ülkesi Ama her aksiyon, reaksiyonunu da yaratır!..
2018, işte bu açıdan son derece yararlı bir yıl oldu… Yıllardır üzerine ölü toprağı serpilmişçesine sessiz, edilgen, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” , “azıcık aşım, kaygısız başım” özdeyişlerinin ardına sığınmış insanların büyük bölümü, aslında çok büyük kaygı duymaları gerektiğinin bilincine vardılar… Hayatlarının, geleceklerinin nasıl ellerinden kayıp gittiğinin ayırdına varmaya başladılar… Ço...