Donumuzun pamuğu bile nereden biliyor musunuz?!.

Bugün size “Beyaz Altın” dan söz etmek istiyorum…
Ben, pamuğun bereketini, yaşamsal önemini okuyup, izleyen bir kuşaktan geliyorum… Aynı zamanda, Çukurova’nın verimli topraklarında yaşanan ağa-ırgat ilişkisini, Söke’de pamuk işçilerinin dramını, filmlere konu olan mevsimlik tarım işçilerinin trajedisini de gazete haberlerinden, kitaplardan, filmlerden öğrenerek ideolojisini seçen bir kuşaktan söz ediyorum!..
Bu trajedinin hâlâ ve nasıl da acımasızca sürdüğünü daha birkaç gün önce Sakarya’da devrilen bir traktörde biri çocuk beşi kadın 7 tarım işçisinin can vermesi nedeniyle bir kez daha büyük bir acıyla gördük, yaşadık… Yetkiler açıkladı:
-Tarım işçilerinin bu şekilde taşınması yasak ancak yine de yapılıyor!..
Açın bakın sırasıyla geçmiş yıllara, pamuğun, fındığın, narenciyenin, çeltiğin hasat dönemlerine şu haberlerle karşılaşacaksınız:
– Traktör devrildi, 20 tarım işçisi öldü… Kamyon devrildi 12 tarım işçisi öldü vb…
Konumuza dönersek; öğrendiğimize göre pamuk o kadar değerliydi ki, 1 kilosu üretim aşamasına gelinceye kadar 12 kat değerleniyordu!.. Hem Türkiye’nin lokomotif ihraç sektörüne çok büyük katma değer sağlıyor hem de posasından bile yüzbinlerce ton yemeklik yağ çıkarılıyordu…
Üstelik dünyanın en kaliteli pamuğu Türkiye’de Ege Bölgesi’nde üretiliyordu. 2015 yılı rakamlarından bir örnek vereyim:
-Türkiye yıllık 19 milyar dolar konfeksiyon, 9 milyar dolar tekstil ürünleri ihraç ediyor. Bu ihracatın yüzde 70’i pamuklu ürünlerden elde ediliyor. İç piyasada ise 15 milyar dolarlık pamuklu mamul tüketiliyor. Kısacası toplamda 35 milyar dolarlık bir pamuk katma değerinden söz ediyoruz…
Pekii, 2014 yılının pamuk ithalatı ne kadar?
-910 bin ton. Yani 1 milyona bir adım kalmış!.....