Hayrola Devlet Bey 70’leri mi özlediniz?!.

Biz, Milliyetçi Hareket Partisi’ni 1970’lerden de biliriz…
Çocukluğumun dehşet verici anıları arasında, partinin gözden ırak yerlerde kurduğu “Komando kampları”, minibüslere doluşan “komando” sıfatlı militanların kentlerde, kasabalarda “Komünist avına” çıktığı yolundaki hikayeler hafızamda hâlâ en ince ayrıntısına kadar yerini korumaktadır!..
İlk gençlik yıllarımın, gazetecilik günlerimin hafızama nakşetmiş anıları arasında en karanlık köşeleri, sokak ortasında kurşunlanan gencecik çocukların, suikastlarda biçilen bilim insanlarının, gazetecilerin, siyasetçilerin, sendikacıların kanlı fotoğrafları, kareleri ile doludur!..
Dünyanın gelmiş geçmiş en başarılı karşıdevrimlerinden biri olan 12 eylül darbesi ile birlikte bıçak gibi kesilen, Türkiye’yi Batı’ya kalın zincirlerle bağlayan, gericiliğin alabildiğine desteklenip okşandığı süreçte tüm partilerle birlikte kapatılan MHP’nin en önemli isimlerinden Agah Oktay Güner’in yaptığı şu açıklamayı ise hiç unutmadım:
–Fikirlerimiz iktidarda biz ise hapishanedeyiz!..
Büyük bir restorasyondan geçen Türkiye’de tüm kurumlar, siyasi partiler de o değişime ayak uydurmak zorundaydı… MHP’nin kadrolarının önemli bölümü, başta doğal lider Alpasrlan Türkeş olmak üzere hapishanedeydi… Bir bölümü ise o çalkantılı dönemde, halk arasında “Çek senet mafyası” olarak adlandırılan yeraltı dünyasına karıştı…
Uzatmayalım, yeniden demokrasiye dönüş, siyasiler üzerindeki yasakların referandumla kalkması, MHP yerine Milliyetçi Çalışma Partisi’nin kurulması, yeniden Meclis’e dönüş, fırtınalı 90’lı yıllar, Türkeş’in vefatı, Devlet Bahçeli’nin güçlü rakiplerin arasından sıyrılıp partinin başına geçmesiyle şekillenen MHP’nin, milliyetçi damara seslenen ancak sokaktan, şiddetten geri durduğu uzun yıllar…