İzmir Marşı birilerine niçin batar?!..

Bizim marşlarımız coşkuludur…
Dizelerinde yaşanan gerçekler, ölümüne direnişler, zaferler, kan ile, can ile kurtarılan, şehit kanlarıyla işgalden kurtarılan vatan, taş taş üstüne kurulan cumhuriyet anlatılır…
İstiklal Marşı işte o nedenle “Korkma” diye başlar…
-Sönmez bu şafaklarda yüzen Alsancak…
Alın 10. Yıl Marşı’nı mesela; Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren 10 yıl içinde yapılanları büyük bir coşkuyla anlatır.
-Çıktık açık alınla on yılda her savaştan/ on yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan/ Başta bütün dünyanın saydığı başkumandan/ demir ağlarla ördük yurdu dört baştan…
Söylerken, gururla, kıvançla dolar insanın içi.. hele o dizelere sıra gelince coşkuyla haykırır söyleyen yurttaşlar:
-Türk’üz Cumhuriyet’in göğsümüz tunç siperi/ Türk’e durmak yaraşmaz, Türk önde, Türk ileri…
İzmir Marşı ise kurtuluşu, işgalin sona erişini, Türk askerinin İzmir’e bayrağı dikişini anlatır:
-İzmir’in dağlarında çiçekler açar/ Altın güneş orda sırmalar saçar/ Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa/ adın yazılacak mücevher taşa…
Dünyanın en güzel, en anlamlı, en şanlı, en coşkulu marşlarından biridir. Bir milletin yeniden doğuşunun, vatan savaşının zafere ulaşmasının şiirsel anlatımıdır…
-Ancak, birileri için de kabustur, karabasandır!..

* * *

“Konya hariç!..”