Şu Çanakkale, Kurtuluş Savaşı, Atatürk hiç olmasa mıydı ne?!

Türk Ordusu, Afrin’in merkezine bayrağımızı çekti…
Hem de Çanakkale Deniz Zaferi’nin 103. Yıldönümü’nde!.. Müjdeyi de Cumhurbaşkanı Erdoğan Çanakkale’den verdi:
-Türk Silahlı Kuvvetleri bu sabah 08.30’da Afrin merkezine girmiştir!..
Mutlu bir tesadüf tabii! Bir büyük destanın, yenilemez denilen emperyalistlere atılan tokadın yıldönümünde Mehmetçik, Afrin’e şanlı bayrağımızı dikiyor, bundan güzel bir haber olabilir mi?..
Tabii, PKK/PYD/YPG niçin Afrin’i boşaltma kararı verdi, hemen öncesinde hangi ülkelerle yoğun görüşmeler yapıldı, bundan sonra ne olacak, Afrin’in geleceği nasıl belirlenecek sorularının yanıtları ilerleyen süreçte bir bir yanıt bulacak… Mehmetçiğimizi kutlayıp, kucaklayarak asıl yazı konuma döneyim…
18 Mart, Türk Milleti’nin yeniden doğuş destanının miladıdır!.. Buradaki kesin yengi, çok değil 6 ay dolmadan 10 Ağustos 1915’te Kara Savaşları’ndaki tarihi zaferle perçinlenecek, Çanakkale Zaferi, Kurtuluş Savaşı’nın öncüsü olarak tarihimize kazınacaktı… Zamanın İngiliz Donanma Bakanı Winston Churchill, savaşı niçin kaybettiklerini şu sözcüklerle anlatacaktı:
-Kader adam: Mustafa Kemal!..
Büyük devrimci için İngiliz Başbakanı David Lloyd George, Kurtuluş Savaşı’ndaki ağır yenilgiden sonra şu açıklamayı yapmıştı:
-Yüzyıllar nadir olarak dahi yetiştirir. Şu talihsizliğimize bakın ki 20. Yüzyılın dâhisi Türklere nasip oldu ve kader onu bizim karşımıza çıkardı!..
Bunun gibi yüzlerce örnek verebilirim; kolaylıkla bulabilirsiniz. Yalnızca Kurtuluş Savaşı’mızın en büyük düşmanlarından birinin, Yunanistan’ın Başbakanı Venizelos’un 1934 yılında Atatürk’ü Nobel Barış Ödülü’ne bizzat komiteye başvurarak aday gösterdiğini ekleyeyim, kararı siz verin!..
-Peki ya bizde, öz yurdunda durum nedir?..