Her gün kanarak, kanayarak…

Her akşam kanarak uyuyan bir memleket, her sabah kanayarak uyanıyor.

Ve bütün bu ahval ve şerait içinde, “Tek kişi” hep haklı, hep doğru, hep bir bilen…

Başkaları hep hain, hep şer, hep yanılan, hep yanıltan, hep hatalı, hep yanlış, hep kötü.

O yüzden “Tek kişi” her gün Batı’dan Doğu’ya, “Üst Akıl”dan “geri zekâlılar”a,“akademisyen müsveddeleri”nden “gazeteci teröristler”e, “Ana muhalefet”ten“ana olmamış kadınlar”a, herkese herkese kızıyor; her saniye her saniye kesintisiz ders veriyor.

Daha düne kadar bu ülkede, bu iktidar partisinden başbakanlık yapmış, yıllardır iktidarın Dişişleri’ni yürütmüş Davutoğlu bile “propaganda ve karalama çukurları”tarafından “Reis’i yanıltan kişi” olarak lanetleniyor.

Bakın, aklını, ruhunu, muhakemesini, vicdanını kazanmaya çabalayan bir ülke umudumuz vardı.

O ülke aklını yitirdi, ruhunu kararttı, muhakemesi kalmadı, vicdan zaten sürünüyor.

***

Bu ülkeyi isteyen kafasında, hesaplarında her gün bölebilir.

Ama isteyen de şu iki insanı yan yana koyar; onların cenazesine sarılan anaları, onlar için göğe ve gökte birbirine karışan ağıtları ayırmaz.

17 yaşındaki Rozerin Çukur. Başından vurulduğu Sur’da 5 ay sonra ancak DNA’sından tespit edildi. Annesi kızını ancak 5 ay sonra toprağa verebildi. Mezarı hazırdı. Tabuta sarılı gelinliği de.

Şerife Özden Kalmış. Önceki Cumhurbaşkanı’nın korumalığından sonra Midyat’a tayin olmuştu. 6 aylık hamileydi. Dünyaya bir can verecekti. “Canlı bomba” saldırısında karnında bebeğiyle birlikte can verdi. Üç siville ve 4 yaşındaki minik Elif’in annesi polis Nefize Özsoy ile birlikte.

***