Her şey körleşiyor, derken… Devletler de itiraf eder!

-PARİS-Pierre benden kısa süre önce doğmuş. Ben İstanbul'da, bir darbe öncesi gerilime doğarken Pierre, ablası ve ağabeyinin ardından 3. çocuk olarak "Cezayir Muharebesi"nin ya da "Cezayir Bağımsızlık Mücadelesi"nin bağrında. "Fransa'nın Cezayir İşkenceleri"nin ortasında. Ben babamı Türkiye Cumhuriyeti'ndeki ilk askeri darbeden 3 yıl sonra kaybedecektim. Pierre daha bir aylıkken, yani doğduğu sene kaybetmişti 26 yaşındaki babasını. Benim doğduğum yerde, seçilmiş "Demokrat" iktidar da, darbe ve sonrasındaki hükümet de (Kurtuluş Ordusu'na biraz silah yardımı ile kısa süreli Ankara ofisi) dışında, Osmanlı'nın İspanyollar'dan kapıp 300 yıl sonra Fransızlara verdiği "Sömürge Cezayir'in bağımsızlığı"ndan ziyade "Sömürgeci Fransa'nın acımasızlığı"na destek çıkmıştı.