Mazlumken zalimliği bellemek!

İnsanoğlunun mucizelerinden biri şu olmalı:

Mağdur ve mazlum iken daha ziyade zalim olmayı öğrenmek.

İçinde bir zalim beslemek.

Celladına özenmek.

***

Elbette tüm mazlumlar öyle olmadı. Zaten tarih tamamen zalimlerden yana da akmadı.

Ama mazlumlar adına yola çıkmış nice “lider, örgüt, parti rejim” tamamen öyle oldu.

Despota karşı ayaklanandan diktatör…

Zalime isyan edenden yeni bir zalim…

Tahakküm edeni alaşağı edenden yeni bir hükümdar…

Mağruru yıkandan daha beter mağrur…

Kulağı geçip giden daha acımasız bir boynuz!

***

Dünya tarihinde epey örneği var. Türkiye tarihi ise kaynıyor olmalı.

Tek partiye ayaklanandan tek parti, onu devirenden darbe hukuku ve sehpalar...

Darben idamlarına karşı durandan yeni darbede idamcı olmak…

Demokrasi diye ayaklanandan despotik örgüt yapıları…

28 Şubat mağdurundan koyu 28 Şubatçı…

Darbecilere söylenenden yeni otoriter düzen…

Kitle isyanından tek adam rejimi!