Siyah-beyaz bir medeniyet!

ABD’de (de) polis (yine) iki siyahı (daha) öldürdü.

Yukarıdaki kısa cümlede üç parantez içindeki üç kelime şu anlama geliyor.

(de): Başka yerlerde de, bu arada ülkemizde de öldürüyor. Ama işte ABD’de de.

(yine): ABD polisi bunu ilk kez yapmıyor; yani kaza, arıza değil. Sizde bizde de.

(daha): ABD polisi çoğunlukla siyahları öldürüyor!

***

Ülkemizin Cumhurbaşkanı, Başbakanı, Irak’ta meslektaşı istifa eden İçişleri Bakanı veya Havalimanında 44, toplamda yüzlerce insan katliamlarda; senede 1700 işçi işyeri katliamlarında; onca kadın erkek ellerinde; onca asker, polis, vatandaş, çoluk çocuk Güneydoğu illerinde; bir bayram tatilinde bile 100 kişi yollarda öldürülmüş, ölmüşken “Türkiye huzur adası” diye müjde veren Bakan diyebilir ki:

İşte ABD… Polis bakın siyahları nasıl öldürdü!

***

Haklı olurlar. O an için.

Çünkü polis, “ırkçı” önyargı ve nefretlerle, özellikle (bazen bilhassa) siyah vuruyor.

Demokrasi olmayan diyarlardaki katliamlar dışında, demokrasi-hukuk devleti geçinen nice devletin de “sistematik şiddet, baskı, manipülasyon” ile çalıştığını biliyoruz.

Devletin tabiatı bu.

Devle sadece ikna, mutabakat, hizmet aygıtı değil; aynı zamanda sınıfsal, baskıcı; örgütlü şiddete, tarihsel-kültürel-sosyolojik nefret birikimine sahip bir mekanizma.