Tarih yanından geçip gider; bakakalırsın!

“Tarihi” bir gündü; Obama’nın da dediği gibi.
Fakat “tarihin tersine yürüyüş” de mümkün.

***

Bir hakkı teslim etmeden olmaz:
İran’ın en yalnız, en tecrit zamanlarında, Türkiye, Ankara, AKP iktidarı “dostluk” içinde oldu.
“İkinci evimiz”in diplomatik manası oydu.
Diğer manası ise maalesef Rezalar, külçeler filan!

***

İşte o günlere “önde yürüyüş” bile denebilir.
Hele bugün bu kadar geriye, arkaya, dışarı düşüldüğünü görünce.
Menfaat de elbette; ama dostluk, komşuluk da!
ABD’nin, İsrail’in, S. Arabistan’ın tepkilerine rağmen.
İran’ın “nükleer suçlu” ilan edilmesine pek kulak asmadan.