Doğa duyarlılığı

AKP iktidarı boyunca bu ülkenin doğası acımasızca yağmalanıyor. O kadar ki, doğa yağması, zeytinliklerin yerini betonlaşmaya bırakmasına yol açacak bir noktaya ulaşmış bulunuyor. Bu noktadaki toplumsal duyarlılığın yaygınlaşması karşısında iktidar, düzenleme girişimini yalnızca erteleme yoluna gidiyor. Oysa iktidarın yapması gereken, ertelemeden çok daha fazlasıdır ve bunu sağlayacak olan da toplumda doğa duyarlılığının olabildiğince artırılmasıdır.
 
Kuralsız kapitalizm
Türkiye’yi yönetenler, özellikle 1980’lerden başlayarak, yatırım yapar beklentisiyle, kapitalizmin doğduğu ülkelerde geçerli olan serbest piyasa oyununun kurallarına göre çalışmasını bile sağlamadılar. İşçi haklarının komünizm gelir gerekçesiyle çok ağır bir biçimde baskı altına alınması, yalnızca sermayenin palazlanmasını sağladı. Kapitalistlerin eşit biçimde rekabet etmeleriyle ilgili düzenlemeler yapılmadığı gibi, aşırı sermaye kazançlarının ve rantların vergilenmesi yoluna da gidilmedi.
Bu sermaye birikimi yaklaşımı AKP ile çok daha aşırı boyutlara taşındı. AKP iktidarı önce sermaye ile devleti, uygun deyimiyle, bütünleştirdi. İşçi haklarını yerle bir eden AKP iktidarı, pek çoğu kişiye özel özelleştirme ve ihale uygulamalarıyla, büyük sermayeyi besledi; çok büyük ölçüde yandaş kıldı ya da baskı altına aldı. Valisi ve kaymakamıyla kamu yönetimini ve yargıyı, esas olarak sermayenin çıkarlarını savunan bir duruma getirdi.
16 Nisan anayasa değişikliğiyle dev bir adım daha atıldı; sermaye-devlet bütünleşmesine üçüncü bir boyut olarak AKP katıldı; Cumhurbaşkanı’nın aynı zamanda partisinin genel başkanı olmasıyla, artık sermaye-devlet-parti üçlüsünün sarmaş dolaş olduğu bir durum var. Böylelikle kuralsız kapitalizme yeni olanaklar sağlanmasının yolları açılıyor.