Ben de ağladım baba

Hapishanede beraber kaldığım arkadaşlarla yıllar sonra o günleri konuşurken bir arkadaş, “Biz bir şey yaşamadık, esas çileyi ailelerimiz çekti” deyince dondum kaldım. Konuşma, 28 Şubat darbe dönemindeki hukuksuzlukları anlatmak, cuntanın yargı unsurlarının o dönem vermiş olduğu mahkeme kararlarının iptali için başlattığımız kampanyayı duyurmak için televizyon kanallarına çıktığım ve yazılı medyaya mülâkat üstüne mülâkat verdiğim vakitlerde olmuştu. Arkadaşımın “Biz bir şey yaşamadık, esas çileyi ailelerimiz çekti” demesiyle donup kalmamın sebebi, ben cezaevlerinde neler yaşadığımızı medyada anlatırken ailelerimizin dışarıda neler çektiğini yeterince anlatmadığımı fark etmemdi.

Bizler hapishanede kendi dünyamızı kuruyorduk ama dışarıda onların dünyası yıkılıyordu. 28 Şubat darbe ortamında onların sesi olacak ne bir siyasi parti, ne bir medya vardı. Bir iki gazete dışında medya bizlere kapalıydı; haklarını yemeyeyim aleyhimize sonuna kadar açı