Evvelinde yapmadığımızı âhirinde yapalım

İki gündür sosyal medyada, yüzüne kapatılmış kapıdan otobüsün içindeki oğlunu görmeye çalışan Suriyeli bir annenin fotoğrafı dolaşıyor. Fotoğraf İstanbul’dan! 

Fotoğrafı görünce, “Bunca yıldır din, mezhep, ırk ayrımı yapmadan mazlumlara kucak aç, imkânlarını seferber et, dünya mazlumlarının umudu ol ama iş bilmez bürokratlar yüzünden bir annenin yüzüne otobüs kapısını kapatan ülke diye mi anılacağız” diye kendi kendime söylendim! 

Hiç ortamız yok, ya ifrattayız ya tefritte. 

“Kervan yolda düzülür” diyenlerin ahfatları olarak bizler için planlı programlı hareket etmek oldukça gereksiz bir düşünce. 

Plan program olmayınca da, mazlumlar için verilen bunca emek bir fotoğrafla neredeyse heba olacak. 

Savaş seb