Dahhâk-Gülen ve genç beyinler

Dahhâk, İran-Hint mitolojisinde veya tarihinde geçen bir karakterdir. Kimilerine göre İran’da tahta geçen bir hükümdar olarak gerçek bir şahıstır, kimilerine göre bir efsane ve mitolojik bir tiplemedir. Nuh’un soyundan olduğu ve bin yıl hüküm sürdüğü iddia edilen Dahhâk, Zerdüştlüğün kutsal kitabı Avesta’ya göre ise üç başlı bir ejderhadır.

Tarihi ve mitolojik hikâyelerin hepsine göre Dahhâk kötülüğün ve zulmün timsali bir şahıstır.

Rivayet odur ki, Dahhak’ın omuzlarında şeytanın bir hilesiyle ejderha veya yılana benzeyen iki kemik çıkar. Yine şeytan hekim kılığında Dahhâk’a görünerek ancak insan beyni sürmesi halinde bu illetten kurtulacağını söyler.

Böylece zalim hükümdar Dahhâk her gün iki genç insan beynini yarasına sürer. Günler geçtikçe şehirdeki gençler bir bir Dahhâk’ın kurbanı olurlar.

Efsaneye göre bir demirci ustası olan Kawa, kendi çocuklarını da kurban alan Dahhâk’ı öldürür, bir özgürlük meşalesi yakar.

Zerdüşt mitolojinin kahramanı olan Kava’nın Dahhâk’ı öldürdüğü gün 21 Mart Nevruz bayramı olarak kutlanır.

Ari geleneğinde anlatılan Dahhâk efsanesi, zulmün ebediyen sürmeyeceğini, insanoğlunun her türlü haksızlığa bir şekilde dur diyeceğini, iyiliğin kötülüğe galip geleceğini anlatır.

İlk Firavun veya Nemrut olduğu da iddia edilen Dahhâk’ın omuzunda çıkan yılanlar bir yönüyle insan nefsinin nasıl canavarlaşacağını, yılan gibi başka insanları sokan bir karaktere dönüşebileceğini, kendi saadeti için diğer insanları nasıl ateşinde yakabileceğini sembolize eder.

Dahhâk acaba canavarlaşan bir insan mıdır, yoksa insan suretine girmiş bir canavar mıdır?