2016 felaket yılı mı olacak?

AMERİKALI ve Avrupalı düşünürler, 2016 yılının felaket yılı olacağı konusunda sanki hemfikirler.

Felaket konusunda görüş bildirenler de kapitalist emperyalizmin bizzat kendi danışmanlarıdır.

On madde halinde, ne olursa felaket olur, bunu incelemişler. 
-Petrolün varili 100 dolar olursa...
-İngiltere AB’den çıkarsa...
-Bankalara siber saldırı olursa...
-Avrupa Birliği içindeki mülteci krizi artar ve dağılırsa...
-Çin ekonomisi çökerse, Çin’in de savaş ihtiyacı baş gösterirse...
-İsrail, İran’a aniden saldırırsa...
-Almanya, Rusya ile birlikte ABD’ye karşı birlik olursa...
-Küresel ısınma artarsa...
-Brezilya ekonomik olarak batarsa...
-Donald Trump Amerika’ya başkan olursa.
Gördüğünüz gibi tüm korkular, ‘Dünya bölgesel veya kıtalar arası bir savaşa girerse’ üzerinde yoğunlaşmaktadır.
Bülent ESİNOĞLU

GÜNÜN SÖZÜ

“Uzun süre uçuruma bakma, uçurum da sana bakıyor.”
Çin atasözü

Müteahhit Emrullah’ın hastanede başına neler gelmiş

Hastaya saygı yok

BEN Taşyapı İnşaat’ın sahibi Emrullah Turanlı’yım. Size hastanede yaşadığım bir durumu anlatmak istiyorum. Ankara’da üç gün önce geçirdiğim ağır grip nedeniyle oradaki Acıbadem Hastanesi’ne gittim. İki gün yattım. Daha sonra İstanbul’a döndüm ve aynı hastanenin Maslak’taki şubesine gittim. ‘Check up’ istedim. Bugün (dün 15.00 sıraları) kolonoskopi ve endoskopi için beni sedye ile aşağıya ameliyathaneye indirdiler. 40 dakika geçti, işlem başlamadı. Orada üç-dört hemşire vardı, lak lak edip duruyorlardı. Telefonla da konuşuyorlar, çok şaşırdım. Çağırdım birini, bakın evladım, burası ameliyathane, beni bu kadar niye bekletiyorsunuz dedim. Yazık değil mi, bana; baktım hâlâ konuşuyorlar, bir de gülüşüyorlar. Ne bir ilgi var, ne bir özen. Allah’ıma dua ettim. Sabretmek istiyorum ama olmuyor. Doktor beyi çağırın lütfen dedim. Cevaben, doktorun işi var dediler. Bir anda tepem attı. Burası kahvehane mi yahu? Sedyeden kalktım, kolumdaki serumları çekip fırlattım. Ve şimdi evime gidiyorum. 
Zaten daha önce Maslak’taki aynı hastanede de kan almak için kollarımı deldiler. Ben de kan fazla, damarı bulmakta zorlanılıyor. Bırakın dedim, gittiler tecrübeli bir hemşire çağırdılar, o damarı buldu. Allah razı olsun. Doktora çok kızdım, ama ortada yok. Ben böyle muamele göreceksem, devletin sigorta hastanesine (SGK) gider yatarım dedim. Kusura bakmayın, özür dileriz dediler. Hasta saygı görmeli. Biz hastanelere gidip canımızı teslim ediyoruz. İnsanlar işini severek yapmıyor. Ne olacak bizim halimiz? Hastaneler kendilerini toparlamak istiyorlarsa kamera kayıtlarını bir izlesinler bakalım.