Birinci Dünya Savaşı’nda ekonomi
Osmanlı yönetimi, bu denli geniş çaplı bir savaşın birkaç haftadan fazla süremeyeceğini, ilk büyük muhaberede savaşın sonucunun belirleneceğini düşünüyordu....
Yolların, nakliye araçlarının ve sanayi kaynaklarının yokluğuna karşın, mevcut her şey, cömertçe ve ivedilikle askeri amaçların emrine tahsis edilmeliydi. Fark gözetmeksizin gerçekleştirilen bu faaliyetler, ülkenin ekonomik hayatını zedeleyici mahiyette dahi olsalar, bu tür yaralar zaferle sonuçlanan bir savaştan sonra kolaylıkla tedavi edilebilirdi. Olaylara bu bakış açısı, iktidarda bulunanları geleceği hiçbir şekilde düşünmeden, ülke kaynaklarını sonuna kadar harcamaya sevk etti. Bir süre sonra savaşın birkaç ay içinde sona ermeyeceği anlaşıldığında, bu bakış açısının bir intihar politikası olduğu ortaya çıktı.
Bu anlamsız aceleciliğin ekonomik sonuçları, çok vahim oldu. 1914 yılının hasadı hiç olmadık derecede iyiydi. Eğer her zamanki gibi toplanabileydi, savaş sırasında kıtlık çekilmeyecekti. Sağlam insanların aniden askere alınması, yük hayvanlarına ordu için el konulması, mahsulün hasadını imkânsız hale getirdi.
