İki uç ve orta sınıf

Referanduma son hızla ilerlerken yarısı uydurma yarısı erken ya da pek yeterli görünmeyen tahminlerle dolup taşıyor ortalık.
Kulaktan kulağa yayılanından sosyal medyada ciddi ciddi tartışılanına kadar her renkten araştırma veya kanaate çarpabilirsiniz adım başı.
Başbakan Binali Yıldırım'ın medya yöneticileriyle yaptığı kahvaltılı toplantıda söylediği şey şu andaki durumu en iyi anlatan cümle aslında; “Herkes anketör olmuş. Anketler uçuşuyor. Ben, kendi yaptığım ankete itibar ederim sadece.”
Şu anda araştırma şirketleri yeniden arazide.
Muhtemelen birkaç haftaya aktüel durumun ne olduğunu göreceğiz.
Sonra sandığa ramak kala son anketler yayınlanacak.
Gerçi, anketler özellikle son yıllarda üstelik dünya çapında bile büyük yanılgılara neden olduğu için gerçeğe yaklaşma kadar uzaklaşma gibi bir arızayla da maluller şu sıra.
Ama meselemiz sadece anketler değil.
Uzmanlarının daha çok üzerinde durduğu, alt okumalarını yaptığı farklı ve ihtisas isteyen bir alan sonuçta. Bu alt okumalar, kim niye ne zaman nasıl hangi etki ve itkilerle oyunun rengini belirliyor bunlar genellikle hızlı okumalar sırasında ıskalanıyor.
Herkes çarçabuk son sonuçlara bakıyor; konu referandumsa evet kaç hayır kaç… genel seçimse hangi parti ne oy almış, kim birinci… belediye seçimleriyle hangi ili kim alıyor… hepsi bu.
Tarih boyunca genelde seçim tahminleri tutmamış biri olarak bu konularda ağzımı açmaya niyetim yok.
Benim geçmiş bütün başarısızlıklarıma rağmen yine de bakmaya cüret ettiğim şey kısmen kategorize edilebilecek olan seçmen bloklarının nasıl davranacağı meselesi.
Bilmem ne kadar tutarlı bir tez ama sanırım referandumun sonucunu belirleyecek bir kategori iki ayrı milliyetçilik türü; yani Ülkücü ve Kürt oyları.
Ne acaip değil mi?
Peki, sadece onlar mı?
Hayır tabii ki…
Tabanlarda oturmuş katı, kemik oyların üzerine dalgalanan en önemli kategorik sınıflama hangisi desek, sanırım orta sınıf cevabında mutabık kalırız.