Kuyu, raybüs, robot, Yemen

''Kuyuya düşen köpek niçin ölmesin?”
Soru benim değil, 2017 yılında artık hiç kimsenin değil. Ama sorunun atıf yaptığı şiirde İsmet Özel “ölür kuyuya düşen çocuk/çocuğun mercan saati çatlar mutlaka” diyordu Jazz şiirinde.
Ve şiirin finalinde “niçin, niçin, niçin/kuyuya düşen çocuk niçin ölmesin” diye bitiriyordu modern şehir hayatına tam cepheden en ağır saldırıları yaptığı seri içinde ayrı bir yeri olan bu eseriyle.
Ve adı bilmem hangi ironiye dair, kuyudan çıkarılan köpek yavrusunun adı Kuyu oldu. Sosyal medyada başlayıp basının büyük ilgiyle takip ettiği macera on gün sonra mutlu bitmişti işte.
Ulaştırma Bakanını konuk ettiğimiz TRT'deki yayın sonrası demiryolları üzerine sohbet ederken bunların kamu hizmeti olduğunu ve önceliğinin kâr olmadığından bahsederken son zamanlarda sık sık karşıma çıkan Japonya'da tek bir öğrenci için yapılan tren seferini hatırlattığımda bizde de benzer bir şeyin olduğunu kendisinden öğrendim. Bakan Arslan, Kars'ta seferleri kaldıran bir tren nedeniyle bir öğrencinin “Okuluma nasıl gideceğim?” feryadı üzerine raybüs denilen tek vagonlu, lokomotifsiz araçla o öğrencinin okuluna gitmesini sağladıklarını söyledi. O sıra haber de yapılmış ama unutuyoruz, dikkat etmiyoruz belli ki.