Kaşıkçı’nın katillerinin demokrasi korkusu

S. Arabistan’ın İstanbul Başkonsolosluğu’nda önceden planlanarak ve tam teşekküllü bir örgütlülükle işlenen Kaşıkçı cinayeti, işleyenlerin planlarında olmayan “küçük bir aksilik” yüzünden tam tersi sonuçlar doğurdu, doğurmaya devam ediyor. Planlanan ve hesaplanan şey başkaydı, ortaya çıkan netice bambaşka. Şimdi bu işi planlayıp yapanların kendilerine nasıl kahrediyor olduklarını herkes tahmin edebiliyordur.

Muhtemelen filmi geriye sarma imkanı olsa, böyle bir işe kalkışmamış olmak için servetlerinin tamamını vermeye çoktan razıdırlar şimdi. Ama pişmanlığın fayda vermediği bir noktadayız. İktidar hırsı ve tamahı insanın karşısına her zaman böyle bedeller çıkarabilir. Ve insan en çok en muktedir olduğu noktadan, kendine en güvendiği yerden vurulur.

Kaşıkçı yaşamaya devam ediyor olsaydı, dünyanın en zehir yazılarını yazıyor olsaydı, şu ana kadar yazdıklarından kat kat daha etkili yazılar yazıyor olsaydı katillerine ne kadar zarar verebilirdi ki? Onun canına kıyanlar muhtemelen bu yolla kazanacaklarını umduklarının binlerce kat fazlasını kaybediyorlar. Şu anda itibarlarını, saygınlıklarını, dünyadaki şaşaalı konumlarını, dostlarını, ittifaklarını, her yere uzanan etki ve yetkilerini, huzurlarını, daha önemlisi ruh ve akıl sağlıklarını kaybetmeyle karşı karşıyalar.

Kaşıkçı’nın ruhu lanet olmuş üzerlerine yağıyor.

Masum bir cinayetin intikamı bu kadar mı hızlı gelir?

İşin başında söylemiştik: Kimse Kaşıkçı cinayetinin şüphelileri ile ilişkilerini eskisi gibi korumayı göze alamayacak. İşte Trump bile ilk başlarda büyük gaflar yaparak verdiği desteği geri çekmek zorunda kaldı. Son zamanlarda Ortadoğu’yu kana bulayan bütün darbe ve iç savaş süreçlerinin arkasındaki ittifakın üyeleri MBZ ve Sisi’den bu konuda bir ses çıkıyor mu? Nasıl da hepsi suspus olmuş durumdalar. Neden hiç birinden her yola beraber girdikleri ortaklarına dair en cılız bir destek açıklaması bile gelmiyor?