Robot köşe yazarlığı sorunu

Yaşamakta olduğumuz süreçlerde siyaseti devre dışı bırakan ve her tarafı kendi kampına, gettosuna, cemaatine, mahallesine kapatan güçlü bir eğilimin hakim olduğunu görüyoruz. Bu durum tartışmayı da, birbirini anlamayı da, bir konuşma sonucunda umulabilecek bir mutabakatı da zorlaştırıyor, imkansız hale getiriyor. Birbirimiz hakkında klişelerle düşünmek bu tarz bir siyasal hıncın doğal sonucu, ama daha kötüsü bu klişelerin giderek dünya tasavvurlarını da belirlemeye başlıyor olması ve düşünce adına, eleştiri adına hazır, defalarca kullanılmış klişelerden başka bir şeyin kalmıyor olması.

Çok değerli bir dostum, son zamanlarda yaşanan süreçlerin Türkiye'ye en büyük zararının giderek insani, entelektüel ve ahlaki düzeyde ciddi bir irtifa kaybına yol açması olduğunu ıstırapla anlatmıştı. Konu sadece entelektüel düzeydeki bir seviye kaybıyla kalsa, yine iyi. Oysa son derece entelektüel sayılabilecek insanların bile giderek alelade hırgür ortamının diline ve ahlaki seviyesine savruluşunu seyrediyoruz.

Siyasetin bir dost-düşman ilişkisi olması, kabullenilmesi zor bir gerçek de olsa, düşmana karşı her türlü ahlaksızlığı meşrulaştırmaz. Medya içinde yer alan aktörlerin yalan olduğunu bile bile bazı haberleri, iddiaları uydurduklarını veya dillendirdiklerini görmek, sadece bunu yapanda değil, buna maruz kalanda da bir zihinsel ve manevi kirlenmeye yol açıyor. Şimdiye kadar medyada bir düzeyde aşina olduğumuz bu seviye kaybına paralel medyanın bütün rekorları kırarak yaptığı katkı bambaşka bir tahribat yapıyor. İşin içinde ne de olsa yıllarca dile pelesenk edilmiş, hizmet, himmet, hoşgörü, dava, altın nesil teolojileri var.