Siyasalın kapısı, Beytepenin anıtı

1969-72 yıllarında Ankara’daki devrimci üniversite öğrencileri Siyasal Bilgiler Fakültesi (SBF), Hukuk Fakültesi  ve Basın Yayın Yüksek Okulu’nun (şimdiki İletişim Fakültesi)  bulunduğu alana “mıntıka” derlerdi.  Eğitim Bilimleri Fakültesi henüz inşa edilmemişti. Siyasal Yurdu’nun arkasında yükselen tepelik arazide, öğrencilerin nedense “Köpek Köy” dedikleri sefil görünüşlü gecekondular vardı.
“Mıntıka” devrimci gençliğin iki kalesinden biriydi (diğeri ODTÜ). DTCF, Hacettepe ve Beşevler’deki okullar, iki karşıt grup arasında sürekli el değiştiren, dinamit ve silah seslerinin eksik olmadığı çatışmalı bölgelerdi. “Mıntıka”da  öğrenciler, okul yönetimi ve hocalarla birlikte hayatın her alanında söz sahibiydi. Bazı geceler camı kırık odalarda  gençlerin parka ve postallarını çıkarmadan yattıkları SBF Yurdu, kapısında çatısında  nöbetçilerin beklediği devrim karargâhı gibi bir yerdi. Polis baskını olacağı zaman Dekan bizzat gelip öğrencilere haber verirdi.
Dönemin koşullarını bir yana bırakıp bugünden baktığımızda bu öğrenci serbestisinin aşırı olduğunu söyleyebiliriz.  Bu aşırılık o yıllarda dünyanın neredeyse bütün üniversitelerinde vardı. Neticede üniversite  araştırma/öğretim amaçlı bir kurumdur ve devletler bu kadar serbestiye uzun süre katlanmazlar.
Batı’da bütün üniversiteler zamanla normal hayata döndü. Ancak bizde devlet leğendeki suyu içindeki bebekle birlikte boşaltarak üniversiteyi öldürdü.  En değerli hocalar  “komünist” diye hapsedildi,  kovuldu,  öğrencilere baskı yapıldı. Üniversitenin özerk...