'Türküm, doğruyum, çalışkanım'

Tarih bazen toplumların önüne küçük ve önemsiz görünen fakat aslında büyük ve önemli olan bir basamak ya da bir tür sıçrama tahtası koyar. Bu aynı zamanda çeşitli renkleri ve görüşleri açığa çıkaran bir turnusol kâğıdı ya da farklı grup ve bireylerin istikametini gösteren bir tür pusula gibidir. 
Danıştay 8. Daire'nin "Andımız" konusunda aldığı karar bütün bu özellikleri taşıyor. Burada, "Türklük" kavramını (kavramın bütün etnik grupları kapsaması, 1924 Anayasası'ndaki yorumu vs); ya da "Kardeşim ben Çerkes, Arnavut, Kürt, Gürcü vs olarak neden Türküm diyeyim" muhabbetini; ya da gâvurların neden "Ben İngiltereliyim, İspanyalıyım, Fransalıyım vs" demediklerini, bir yana bırakıyorum. Bunlar yeterince konuşuldu, biliniyor.
Gördüğümüz şudur: ümmetçi gericiler ve etnik ayrılıkçılar "Andımız"a karşıdır; laikliği ve ulus-devlet'i savunanlar, etnik ve mezhebî her türlü bölünmeye karşı çıkanlar ise "Andımız"ı savunmaktadır. Çözüm sürecinde emperyalistlere ve ayrılıkçılara yaranmak için kaldırılan "Andımız" 29 Ekim 2013 günü Zonguldak'tan Erzurum'a kadar Türkiye'nin her yerinde kitlesel olarak okundu. İzmir'in Gündoğdu Meydan'ında "Andımız"ı okumak için bir milyon kişi toplandı.
Bu "Andımız" meselesi siyasî parti programlarının, sağcılığın, solculuğun, ülkücülüğün, dindarlığın üzerinde ve ötesindedir. Ülkenin bekasıyla ilgilidir. "Andımız" mevzisinde yenilgiye uğrayanlar, "tevhid-i tedrisat"ın, laik ve bilimsel eğitimin yeniden uygulanmasını savuna...