“Türk’ün fazileti imanından gelir!”

“Türkler (yabancılar eskiden Türk, Kürt, Laz, Çerkez vs. ayırımı yapmadan hepimizi “Türk” olarak tanımlarlardı), Araplar gibi çok konuşmazlar. Dünya zevklerine önem vermezler. Tabiattan aldıkları zevkle yetinirler. Düşünür ve dua ederler. Bu millet filozof bir millettir. Allah her daim onun fikrinde ve zikrindedir.”

Hakkımızda kötü sözler duymaya öylesine şartlandırıldık ki, gerçekler bize “övgü” gibi geliyor…

Bu Batı’nın pompaladığı, bizim de maalesef kabullendiğimiz bir durumdur. Öylesine içimize işlemiştir ki, envai çeşit barajlarla “suya perçin” vurulduğu şu dönemde bile “Su akar Türk bakar” sözünü kekeleyip duruyoruz!

Kendi kendine bu kadar haksızlık yapan, bu derece kendini aşağılayan başka bir millet var mı, bilmiyorum?

Bazı yabancılar bize bizden daha insaflı! Aşağıda bunlardan bir demet sunacağım, ama “Kendi kendini övüyor” denmemesi için bir açıklama yapmama izin verin…