Baskı arttıkça tansiyon çıkıyor!

Yer, İnönü’lerin İstanbul Maçka’daki evi. Şişli Belediye Başkanı Hayri İnönü bu evde doğmuş. Tabii o zamanlar önünde SwissHotel yok, Dolmabahçe Sarayı’nın arka bahçesi ve Marmara Denizi’ne açılan Boğaz manzarası var. Bugünün ölçülerine göre çok çok mütevazı bir ev, salonu sizin benim evin salonu kadar. Yemek odası neyse ki ayrı. Bir de yatak odalarının olduğu üst kat var, yine de o kadar çocukla zor olmalı. Ev olsa olsa şimdiki başbakanların mermer köşklerinin ancak müştemilatı olur! Yine de konumu dolayısıyla şimdi YOO Mimarlık’a şık bir ofis olarak ev sahipliği yapıyor.
Hayri İnönü ve eşi de bu gece burada bir sanat ve mimarlık etkinliğine konuk olarak katılmak, Osmanlı’nın en zengin bankerlerinden Kamondo ailesinin yeni bulunan iki tablosunun hikâyesini dinlemek ve biraz da nostalji için buradalar. Tesadüf bu ya, eşi tam da benim yanımda dinliyor konuşmacıyı. Ve birden kolumdaki alet çalışmaya başlıyor, her on beş dakikada bir yaptığı gibi önce şişiyor, dırt dırt dırt diye öterek, sonra ölçüyor. İşte o sessizlikte Hanımefendi ve arkadaşı yanı başlarında dırt dırt diye ötmeye başlayan şeyin ne olduğu telaşı içine giriyor! Hani gömleğimi açıp bağırmaya başlasam Allahuekber diye, şalımın sakladığı kordonları da görüp hücceten giderler! Hastaneden eve döndüğüm ilk anlar geliyor gözümün önüne; beni karşılayıp kanapede yanıma kurulan kedilerim biraz sonra kolum dırt dırt ötmeye başlayınca şaşkınlık ve korkudan büyümüş gözleriyle bakıyorlar: “Anne robot mu oldu?” korkusu! Tansiyon gerginlik demek
Anne hasta oldu! Çok sıradan bir tweet atmışım, pat dava! Halkın arasına nifak sokmak... Ne olduğu bilinen birine ne olduğunu sormuşum, pat dava, pat ceza, pat tazminat! İzan da yok, insaf da. Belgeli gazetecilik dalında bir Uğur Mumcu örneği olan Çiğdem Toker’e gerçekleri yazdığı...