Mriz yok ama kriz çok fena belimizi büktü

Şu düğün dernek işini abartmaya başladığımızın farkında mısınız? Benim evlendiğim dönemde, böyle kına geceleri, gelin hamamları, damat bohçaları gibi adetler görgüsüzlük sayılıyordu. Biz şehirliydik ve nikahta bir tayyör üstü şapka, düğün yemeğinde de gelinlik yerine en fazla şık bir abiye elbise iş görüyordu. Neyse ki ikinci kez evlendim de düğün yaptık! Kırk gün kırk gece düğün dernek, Anadolu işidir. Asya işidir, Pakistan, Hindistan gibi ülkelerde başka eğlence de olmadığından günlerce sürer. Bizde, köyler, kasabalar boşalıp kente geldiğinden ve onlar kentli olmak yerine kentliler köylü kasabalı olduğundan beri her yerde kasaba adetleri geçerli oldu. İşin içine bir de zenginlik girince en Beyaz Türk sandığınız kız bile kına gecesine, halayıkların taşıdığı tepside gelebiliyor; üstelik de entelektüel düzeyi yüksek bir sanatçıyla evlenirken! Tabii bu kışkırtmayı organizasyon firmaları yapıyor. Ne kadar etkinlik o kadar para demek. Bir de giyim sanayii. Kız isteme merasimi, gelin alma töreni, düğünde iki gelinlik derken gelin hanım giyinip soyunmaktan yoruluyor! Üstelik parası çok olan değil, olmayan da harcıyor! “İşten çıkarılayım da tazminatımı alayım” diye bekleyen asgari ücretli bir delikanlıya “O parayı ne yapacaksın” diye sorduğumda “Düğün” demişti! Borçla saray yaptık
Borç aldık saray diktik, uçak satın aldık, memleketteki 90 bin cami kesmedi, dünyanın her yerine de cami yapmaya başladık. Maksat şanımız yürüsün. Avrupalılar mültecilere kapısını kapadı, biz neredeyse nüfus yapımızı bozacak kadar çok Suriyeliyi, Afganlıyı baş tacı ettik. Bol keseden saçtık savurduk paraları, betona gömdük dolarları. Sonra bir de baktık ki borçları ödeyemiyoruz! Burası Katar, Kuveyt değil, arka bahçeden petrol fışkırmıyor. İki bomba patladı, epey bir süre turizm fosladı. Tarım ürünlerimiz Rusya’dan geri döndü. Tekstil, ayakkabı pazarını Çin bitirdi. Dış...