Onların suçu yok ama cezaları AÇLIK!

Ateş düştüğü yeri yakıyor; 80 milyon nüfusun içinde 125 bin küsur kişi, aileleriyle birlikte hiç kuşkusuz, yarım milyon insan, işsizliğe, yani açlığa mahkûm edilmiş, kimsenin umrunda değil; bir avuç insan dışında kimse onların yanında durmuyor, sesleri olmuyor. Açıkçası ben de Cem TV’de Kadir Polat’la birlikte yaptığımız “En Açık Görüş” programı için bu konuyu seçmemiş olsaydık, durumun vahametinin bu kadar farkında olmayacak, konuyu gündeme getirmeyecektim. Oysa yakınımda yöremde KHK’lerle işi elinden alınmış insanlar var, herkesin illa ki Nuriye Öğretmen gibi kendisini öldürtmeye mi çalışması lazım? Onun derdiyle ilgilendik pekâlâ, ya ötekiler?
Konuyu benim gibi az bilenler için net ve açık koyalım ortaya: 15 Temmuz Dar-be Girişimi’nden sonra ilan edilen Olağanüstü Hal döneminde, çoğu anayasaya aykırı olmak üzere onlarca kanun hükmünde kararname çıkarıldı. Bunlardan en acıklısı 672 sayılı olanı. Buna göre kamu görevlilerini, herhangi bir somut delil ve soruşturma olmaksızın, terörle ilişkilendirerek görevden uzaklaştırdılar. Bunlar içinde öğretmen, öğretim üyesi, polis, hâkim, savcı, doktor, mühendis, maliyeci, aklınıza gelen her meslekten kişi var. KHK’li olmakla yaşama tutunmanız engelleniyor. Sadece işinizden olmuyorsunuz. İnsanca yaşamak için gerekli neredeyse bütün haklarınız elinizden gidiyor. Öğretmenseniz, özel bir okulda da işe giremiyorsunuz; doktorsanız, özel bir hastanede çalışamıyor, hukukçuysanız, avukatlık bile yapamıyorsunuz. Özel sektör sizi çalıştırmaya korkuyor ya da SGK primi ödemeden, düşük ücretle kaçak çalıştırıyor. Emeklilik hakkınız bile gitmiş, sosyal yardımlarınız kesilmiş; pazarda limon satmaktan başka çareniz kalmıyor. Üstelik, suçun şahsiliği ilkesi de çiğneniyor. Eşinizi de işten atıyorlar. Hatta çocuklarınız bile ceremesini çekiyor. “Madem burada yaşam hakkı kalmadı, gidelim başka bir ülkeye” deme şansınız da yok, görevden atılm...