Ah işte tam yaşanacak bir Türkiye...

“12 Mart şartlarının nazik mahiyetini ciddiyetle muhafaza ettiği bir zamanda, parti politikasının memleket için sakıncalı gördüğüm şekil ve istikamette değiştirilmesi sebebiyle CHP'den ayrılmış olduğumu bilgilerinize saygılarımla sunarım.”
5 Kasım 1972’de verilmiş bu istifa dilekçesinin sahibi İsmet İnönü’ydü. 12 yıl Milli Şeflik, cumhurbaşkanlığı, 34 yıl genel başkanlık yaptığı partisinden İsmet Paşa’yı koparansa eski genel sekreteri Ecevit’in yeni fikirleriydi.
İnönü’yü 49 yıllık partisinden istifa ettiren, 1969’da Atatürk ve Devrimcilik kitabından itibaren CHP Kemalizmini gardırop devrimciliği, bürokratik devrimcilik diye eleştiren, inançlara saygılı laiklik anlayışını savunan, “büyük patronlara” karşı çıkıp, “bağımsız dış politika”yı savunan Ecevit’in bu yeni fikirleri sadece teoride de kalmadı. 71 muhtırasına “Demirel’i mi savunuyorsun” eleştirilerine aldırmadan karşı çıkıp, Faruk Gürler’in cumhurbaşkanlığına direndi, daha sonraki yıllarda Kıbrıs müdahalesinden, kontrgerilla eleştirilerine kadar pek çok olay bu efsaneyi büyüttü.
Sadece İsmet Paşa’yı değil, CHP içinden 58 milletvekilini koparan, hatta askerler CHP’yi kapatacak mı tartışmalarına neden olan bu yeni CHP’yi halk sandıkta da ödüllendirdi.
Cumhuriyet Halk Partisi, yeni genç lideri ve Ak Günlere adlı seçim bildirgesiyle girdiği 1973 seçimlerini yüzde 33 oyla birinci bitirdi. (CHP’den ayrılan Kemalist kanadın partisi 5.3 oy olmasına rağmen) 77 seçimleri ise çok partili hayatta CHP’nin en yüksek oyunu getirdi: Yüzde 42.