Sultanahmet’te bayram sabahı…

Yahya Kemal’in 1957 yılında Hürriyet gazetesinde altı bölüm halinde yayınladığı ve eski harflerle kaleme aldığı Süleymaniye’de Bayram Sabahı şiirindeki bir mısra ancak ölümünden sonra toparlanan şiirlerinin yer aldığı ünlü kitabın da adı olmuştu: Kendi gök kubbemiz…

“Malazgirt’ten beri bütün ölülerle birlikte yaşıyorum” diyen Yahya Kemal, Süleymaniye’de Bayram Sabahı’nda o ölülerin hepsini bayram namazında Süleymaniye’nin gök kubbeleri altında tasvir etmişti:

Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.

Fransa’da yaşarken okuduğu “Fransız milletini bin yıldır Fransa toprağı yarattı” cümlesinden etkilenen Yahya Kemal’in milliyetçiliği toprak ve kültür milliyetçiliğiydi, Türklük için miladı da Malazgirt’ti.

Beşir Ayvazoğlu’nun tabiriyle “Bozgunda fetih rüyaları gören” bir şairdi ama herhalde şiirlerindeki kültürel ve tarihi referansların derinliği ve kullandığı elit estetik dil, onun popülist, yayılmacı, üstünlükçü ilkel dürtülere hitap etmesini engellemişti.

Mesela bir Necip Fazıl etkisi...