Yerel yönetici adaylarına mektuplar…

En son söyleyeceğimizi baştan söyleyelim denir ya bazen. Bir belediye önce kendini yönetiş kurgusunda bütün çalışanlarıyla katılımcılığı sağlamalı, sonrasında ise bütün bir ahaliyi kendi çalışmalarına ortak etmelidir. Şehir için tepede duran bir karar mekanizması olmaktan ziyade, şehirlilerle birlikte karar alma yetisine kavuşmalıdır diyor mimar Serkan Duman. Nihayet dergisi önemli bir dosya açmış Aralık sayısında. Kıymetli yazarlar yerel yönetici seçimleri arifesinde şehirlerle ilgili beklentilerini tekliflerini uyarılarını dile getirmişler. Bir belediye başkanımızla konuşurken hayatımızı doğrudan etkileyen her konuda tercih ve fikirlerimizi söyleyebileceğimiz iletişim kanallarının gerekliliğinden söz etmiştim. Özellikle de kalıcı kararlar alınırken o bölgenin sakinleriyle her fırsatta istişare çok önemli. Seçimle gelmiş bir kişi yetkiyi almış, neden her aşamada sormak zorunda olsun, gelecek seçime kadar uygun gördüğü şekilde tasarruf hakkı var demişti başkan ve yaşamın akış hızına, değişimin ruhlarımızı öldüren köksüzlüğüne bakınca bu yaklaşım aklıma yatmamıştı. Dört beş katlı apartmanların olduğu sokağınıza birden oniki katlı bina dikilince, bütün kaldırımlar arabaların istilasına uğrayınca buna seyirci kalmak mümkün mü? Hergün kullandığınız kıyı şeridi, Moskova meydanlarını aratmayacak beton denizine dönüşünce, başka türlü bir muhayyile neden yeşeremiyor diye soracak kimse bulamamak, dikkate bile alınmamak ümit kırıcı. Bir şehrin kayısı bahçeleri yerle yeksan olurken, başka bir şehirde mümbit ova taş bina yığınlarıyla doldurulurken, şehir geleneğimizde böyle ovalara bahçelere beton dökmek var mıdır diye sormak zorunda aklı başında yurttaşlar.