Ben ‘Ömercik’ olmak isterdim küçükken...
Evet, hem de nasıl isterdim... 7-8 yaşlarındayken tek hayalim Ömercik gibi çocuk yıldız olup Ayşecik ve Hulusi Kentmen ile beraber kamera karşısına geçmek, rol kesmekti.
Bu nedenle Ömercik'in Marmara Adası'ndaki yazlık sinemaya gelen hiçbir filmini kaçırmazdım. Hatta bir ara ailemin işlettiği otele bir film yönetmeni gelmişti. Ben de yanına gidip sinema oyuncusu olmak istediğimi söylemiştim. Bana "Bakarız" demişti. O tek kelime benim umutlarımı, hayallerimi yüz kat artırmıştı. Artık her gece rüyamda Ömercik oluyordum. Ediz Hun artık benim saçlarımı okşuyordu... Sonra... Sonra yönetmenden haber çıkmadı. Her çocuk gibi ben de başka hayallerin peşine düştüm. Yeni hayalim, adanın iskelesine dizilen kum kosterlerinden birine kaptan olmaktı...
Ömercik'i canlandıran Ömer Dönmez'in vefat haberini duyunca gözümde çocukluk hayallerim ve hayal kırıklıklarım canlandı. Oysa gerçek Ömercik'in hayalleri benimkinden çok daha dramatik bir şekilde sonlanmıştı.