‘Cep telefonu olmak istiyorum!’

Cep telefonu hayatımızın önemli bir parçası hatta vücudumuzun bir uzantısı haline geleli çok oluyor. Ama ilk bakışta sosyal hayatımızı geliştiriyormuş gibi görünse de aslında insan ilişkilerine büyük sekte vuruyor. Özellikle de ebeveynler ile çocuklar arasına dikenli tel ördüğü bir gerçek. Köşemizin aktif okurlarından Murat Aydın da ekrandaki bir sahur sohbetinden yola çıkarak bu durumun altını çizmiş:
"Star TV'de Halil Necipoğlu'nun sunduğu sahur programının konuğu ibretlik bir hikaye anlattı:
Öğretmen çocuklara büyüyünce ne olmak istediklerini sorar. Kimi polis, kimi hemşire, kimi pilot olmak istediğini söyler. Öğretmenin dikkatini arkalarda bir öğrencinin hiçbir katılımda bulunmaması çeker. Yanına gider ve 'Sen ne olmak istiyorsun?' diye sorar.
ÇOCUK: Ben cep telefonu olmak istiyorum.
ÖĞRETMEN: (Cep telefonu almak istediğini sanarak) Daha çok küçüksün, büyüyünce sana da alınır mutlaka.
ÇOCUK: (Israrla) Hayır, ben cep telefonu "olmak" istiyorum.
ÖĞRETMEN: Neden?
ÇOCUK: Evde annemin de babamın da ellerinde her zaman cep telefonu var, ona bakıyorlar, bana hiç bakmıyorlar, benimle ilgilenmiyorlar. Cep telefonu olayım ki hep bana...