Dünyayı vicdanlı nesiller kurtaracak

İnsan ne kadar özgüvenli olursa olsun, ilk çocuğu dünyaya geldiğinde şaşırıyor, bocalıyor, endişeleniyor. Çünkü babalık, yaşamadan öğrenilemeyen bir olgu. Okulu yok, diploması yok, uzmanlığı yok. Bilfiil tecrübe kazanılarak, adım adım, gün be gün ediniliyor.
Ben bu sınava, görece geç bir yaşta tâbi tutuldum. Bir çocuğun hem fiziken, hem ruhen hayata kazandırılması sorumluluğunu annesiyle birlikte bütün ağırlığıyla bir anda sırtımızda bulduk.



HAYATI ÖĞRETMEK
Benim en zorlandığım konu, "hayatı" çocuğuma öğretmekti. Kendimin bile tam olarak kavrayamadığı bir şeyi ona nasıl öğretecektim? Onu hayat yolunda görünen ve görünmeyen tehlikelerden nasıl koruyacaktım?
Sonra kendimce bir formül geliştirdim. Ona önce sevgiyi öğretecektim. Sonra vicdanlı ve hoşgörülü olmayı. Ardından da iyi ile kötüyü ayırt etmeyi ve nihayetinde kendini korumayı.
En büyük gelişmeyi ise "vicdan" konusunda kaydettiğimizi iki gün önce hep birlikte iftar...