Eksiği yok, fazlası var
Ampute Milli Futbol Takımımız, Dünya Şampiyonu olarak bize yine büyük bir gurur yaşattı. Kahramanlarımız eksik uzuvlarının yerine o kocaman yüreklerini koymuşlardı. Yani eksikleri yok, tersine hepimizden fazlaları...
Ampute Milli Futbol Takımımız, Dünya Şampiyonu olarak bize yine büyük bir gurur yaşattı. Kahramanlarımız eksik uzuvlarının yerine o kocaman yüreklerini koymuşlardı. Yani eksikleri yok, tersine hepimizden fazlaları vardı.
Peki Amputelerin, dünyada giderek alt sıralara düşen A Milli Futbol Takımımız'dan ve Avrupa'da her yıl fazladan bir ön eleme daha oynamak zorunda kalan kulüp takımlarımızdan farkı neydi? Bir kere, söyleyecek sözleri vardı. Bir ideali gerçekleştirmenin derdindeydiler. Pek çoğu, uzuvlarını Güneydoğu'da yitirmiş gerçek kahramanlardı. Yokluğun ne demek olduğunu iyi biliyorlardı. Bu nedenle parayla pulla ilgileri yoktu. Göğüslerine taktıkları ay yıldız uğruna hayatlarını bile ortaya koymakta bir an tereddüt etmezlerdi.
Yani "ruhları" vardı. Ben Teknik Direktör Stefan Kuntz'un yerinde olsam Ampute Milli Takımı'nın oynadığı maçları, milli takım kamplarında futbolcularıma sürekli izletirdim.
Bugün pek çok engellinin yüzünde gurur ve mutluluk...